Ποίημα αεροπλάνου |
|
|
01.02.08 |
Κοιτώντας τη γη που απομακρύνεται,
καθώς το δυνατό ατσάλι αστράφτει στο φως,
η ψυχή διαστέλλεται και γεμίζει με θάνατο.
Το κεφάλι αρχίζει να μουδιάζει.
Πόνος στο εσωτερικό αυτί.
Μάτια ανοίγουν ορίζοντα στο νέο άπειρο.
Συννεφοσκονη από ουράνια λάβα.
Ο κόσμος καλλωπίζεται απ’ την αρχή.
Ο θησαυρός δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη.
Μικρά νησάκια αχνοφαίνονται στην θύελλα.
Που πηγαίνουμε; Ποιο θα’ ναι το τέλος;
Μπορεί να εφευρεθεί ξανά η ύλη;
Το γαλάζιο επανέρχεται με πονοκέφαλο.
Το σιδερένιο πουλί ψάχνει την φωλιά του.
Κατεβαίνει χαμηλά στο χωράφι.
Τα παιδιά του πρέπει να ταϊστούν.
Λευκωσία, Κύπρος, 31 Γενάρη 2008
Γιάννης Κατσούλης
|
Add comment
|
Scripta Manent
Δεν υπάρχουν μεγάλοι δημοσιογράφοι. Υπάρχουν μόνο μεγάλες εφημερίδες. Ζιλ Ρενάρ
|
|
Who's Online
Έχουμε 1 επισκέπτη online
![mod_vvisit_counter](modules/mod_vvisit_counter/images/vtoday.gif) | Today | 468 | ![mod_vvisit_counter](modules/mod_vvisit_counter/images/vyesterday.gif) | Yesterday | 248 | ![mod_vvisit_counter](modules/mod_vvisit_counter/images/vweek.gif) | This week | 2283 |
Στατιστικα
Μέλη: 2
Νέα: 1659
Σύνδεσμοι: 28
![surveyor](../images/banners/surveyor.jpg)
Τοπογραφικές αποτυπώσεις - χαράξεις 99304487 & 99955491 έκπτωση 15% στα μέλη
|