aixmes - Ποίημα αεροπλάνου

Ποίημα αεροπλάνου

01.02.08

Κοιτώντας τη γη που απομακρύνεται,

καθώς το δυνατό ατσάλι αστράφτει στο φως,

η ψυχή διαστέλλεται και γεμίζει με θάνατο.

Το κεφάλι αρχίζει να μουδιάζει.

Πόνος στο εσωτερικό αυτί.

Μάτια ανοίγουν ορίζοντα στο νέο άπειρο.

Συννεφοσκονη από ουράνια λάβα.

Ο κόσμος καλλωπίζεται απ’ την αρχή.

Ο θησαυρός δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη.

Μικρά νησάκια αχνοφαίνονται στην θύελλα.

Που πηγαίνουμε; Ποιο θα’ ναι το τέλος;

Μπορεί να εφευρεθεί ξανά η ύλη;

Το γαλάζιο επανέρχεται με πονοκέφαλο.

Το σιδερένιο πουλί ψάχνει την φωλιά του.

Κατεβαίνει χαμηλά στο χωράφι.

Τα παιδιά του πρέπει να ταϊστούν.

Λευκωσία, Κύπρος, 31 Γενάρη 2008

Γιάννης Κατσούλης