Μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά παρουσίασε πριν μερικές μέρες η ΑΤΗΚ, στο πλαίσιο της προσφοράς της για τον πολιτισμό. Το road movie του Κύπριου σκηνοθέτη Αντρέα Πάντζη "Ο Σεφέρης στη Χώρα της έκλειψης"...
Έγραφε πριν μερικές μέρες η φίλη "ΡΟΠή" στις παραπολιτικές στήλες του "Πολίτη" σε σχέση με το road movie του κ. Πάντζη.
"Δεν είμαι συνηθισμένος να μου κάνουν σε αυτό το χώρο, τον κυπριακό, κομπλιμέντα ή να λεν ποιος είμαι κλπ.. Πραγματικά, ήταν ξάφνιασμα για μένα". Ο Ανδρέας Πάντζης δέχτηκε -επιτέλους- τα εύσημα Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού και του Γενικού Διευθυντή του ΡΙΚ για το ντοκιμαντέρ του "Ο Σεφέρης στη χώρα της έκλειψης", στην πρώτη του προβολή στην Κύπρο στις 9 Απριλίου. Ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του τόπου, δίνει, ακόμη, αγώνες για να κάνει τις ταινίες του, χωρίς αναγνώριση. Το ντοκιμαντέρ του Πάντζη, το δεύτερο μιας διλογίας για τις 288 φωτογραφίες που "τράβηξε" ο Γιώργος Σεφέρης στον τόπο μας, ακολουθεί τα βήματα του ποιητή στην κατεχόμενη Κύπρο, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται ένα τέτοιο εγχείρημα. Και ενώ ξεκίνησε σαν ένα ντοκιμαντέρ για το Σεφέρη, κατέληξε εν τέλει να είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Κύπρο. Παρεμπιπτόντως, στις 5 Μαΐου, ημέρα της Ευρώπης, η ταινία θα προβληθεί ταυτόχρονα σε Παρίσι, Λυών, Βρυξέλλες και Στρασβούργο, σε μια εκδήλωση η οποία θα μεταδίδεται ζωντανά από το Euronews. Ο χρηματοδοτημένος από την ΕΡΤ πρώτα και το ΡΙΚ μετέπειτα "Σεφέρης στη χώρα της έκλειψης" θα αντιπροσωπεύει στην εκδήλωση την Ελλάδα"...
Όντως πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά. Κι από πλευράς έρευνας, αλλά κι από πλευράς σκηνοθεσίας. Το μόνο που με "χάλασε" η συνεχής παρουσία του σκηνοθέτη κι αφηγητή στο πλάνο. Θα προτιμούσα λιγότερη συμμετοχή του και έναν άλλο αφηγητή. Παρότι οι σκηνοθέτες συνηθίζουν, όπως έχω πληροφορηυεί, όταν γυρίζουν ντοκιμαντέρ να το κάνουν αυτό. Επίσης, η ταινία θα μπορούσε να είναι μικρότερης διάρκειας. Κάποια πράγματα μπορούσαν να κοπούν. Όπως για παράδειγμα το γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν πάνε στα κατεχόμενα. Γιατί σε κάποια στιγμή ξεχάσαμε ποιο ήταν το θέμα της ταινίας.
Μοίρα
|
Comments
Συμφωνώ όμως απόλυτα μαζί σας σχετικά με το απαίσιο στήσιμο του Σάββα Παύλου μπροστά από τα βαρέλια του οδοφράγματος να μας εξιστορεί γιατί δεν πάει στα κατεχόμενα.
"Και ενώ ξεκίνησε σαν ένα ντοκιμαντέρ για το Σεφέρη, κατέληξε εν τέλει να είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Κύπρο".
Αυτό είναι το κύριο σημείο που χαρακτηρίζει την ταινία. Χάθηκε ο ποιητής. Άκουσα ελάχιστα τη φωνή του ιδίου, ενώ θα ήθελα να τον ακούω να απαγγέλλει τα ποιήματά του. Ο Σεφέρης, εκτός από τα ποιήματά του με έμπνευση την Κύπρο, έχει μιλήσει και έχει γράψει πολλά για την Κύπρο και τις εμπειρίες του από τις επισκέψεις του στο νησί.
Τίποτε από όλα αυτά. Δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσω την πορεία του, την ποίησή του στο νησί.
Αντ' αυτού, είδα τις δυσκολίες κινηματογράφηση ς λόγω του καθεστώτος. Μα αυτό δεν είναι, δεν ήταν, αυτονόητο και κατανοητό; Το συνεργείο δεν πήγε στον Ακάμα για κινηματογράφηση ...
Το πλάνο της χορωδίας με φόντο τον Πενταδάκτυλο, δεν περιοποιεί τιμή ούτε για ερασιτέχνη μαθητή του Λυκείου...
Το ίδιο και τα γυρίσματα στο Λήδρα Πάλας, όπου διανυκτέρευσε ο ποιητής. Ανούσια, κακά, αχρείαστα.
Τελικά η ταινία ήταν όντως ένα ντοκιμαντέρ για το πώς κατέστρεψαν οι Τούρκοι τις εκκλησίες μας. Ως τέτοιο, θα το έκρινα διαφορετικά.
Αν ήξερε το αποτέλεσμα το Αρχιεπίσκοπος, δεν θα χρειαζόταν άλλους χορηγούς ο κ. Πάντζης.
Ο Σεφέρης πάντως, σχεδόν πουθενά.
Μόνο εκει, στον Άγιο Ιλαρίωνα, κάτι πήγε να θυμίσει το λόγο για τον οποίο ξεκίνησε να γυρίζεται η ταινία.
Επαναλαμβάνω, μόνο ως προπαγάνδα του Αρχιεπίσκοπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Το έχει άραγε δει; Τώρα μάλιστα (αυτό θα πει timing) που θέλει να μηνύσει την Τουρκία για την καταστροφή εκκλησιών μας στα κατεχόμενα, θα του έρθει λουκούμι!(Όχι ότι δεν έχουν εγκαταλειφθεί και καταστραφεί πολλά μνημεία ιστορικά, αλλά αυτό είναι διαφορετικό θέμα).
Ο Σεφέρης όμως πού κολλά;
RSS feed for comments to this post