Κατά τη γνώμη μου η «μάππα» έχει προ πολλού ξεπεράσει την έννοια του αθλήματος, αφού κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «αρρώστια», «τρέλα», «δόση», «θρησκεία», «πόρωση», «χαβαλές», «action», «κόλλημα», κου-λου-που, κου-λου-που...
Συναντώ καθημερινά «αρσενικούς» που η πρώτη τους ερώτηση, πριν καν ρωτήσουν τ’ όνομά σου, τι δουλειά κάνεις, ήντα σειρά είσαι (στο στρατό) και πόσων χρονών, η πρώτη τους ερώτηση είναι:
"Ήντα ομάδαν είσαι;"
Λες και αυτό είναι το κατ’ εξοχήν κριτήριο για να σε «συγκόψουν» ή απλά να οικειοποιηθούν τ’ αυτιά σου για να σου αποδείξουν το μορφωτικό τους επίπεδο και ότι διαθέτουν προσωπικότητα, σχετοσύνη, άποψη. Και τότε αρχίζουν να σχολιάζουν το πόσο άδικο ήταν το χτεσινό πέναλτι, πόσο άχρηστος είναι ο λάισhμαν (lineman) ή ακόμα το πόσο χρυσοπλήρωσαν για τον τάδε «μαύρο» και τελικά αποδεικνύεται άχρηστος, μα γιατί δεν έκαμε αλλαγή εκείνη τη στιγμή και όχι την άλλη κ.ο.κ...
Είναι και οι άλλοι όμως που βρήκαν στη «μάππα» το νόημα της ζωής...
Αυτοί είναι οι επικίνδυνοι. Γιατί έχουν αναγάγει τη μάππα στον πρωταρχικό τους τρόπο αυτοεπιβεβαίωσης. Όσο πιο φανατικός, τόσο πιο ξύπνιος είσαι, όσο πιο ξύπνιος, τόσο πιο νταής, όσο πιο νταής, τόσο περισσότερο ξύλο δίνεις, κι όσο περισσότερο ξύλο δίνεις, τόσο πιο αντρακλάρας είσαι...
Πάντοτε, το τζυνήιν (κυνήγι) και η μάππα μου θύμιζαν το ανέκδοτο του: Δεν γαμάς που δεν γαμάς, δεν πας για ψάρεμα, λέω εγώ;
Όντως. Οι άνθρωποι αυτοί που βρίσκουν το θράσος να βρίζουν, να κτυπούν, να σακατεύουν, να βγάζουν το άχτι τους, να λιθοβολούν, να καταστρέφουν, να ξυλοφορτώνουν κόσμο, όπως προχθές στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ, είναι απλά άτομα τα οποία ή πάσχουν γενικώς ή απλά πάσχουν από κάποια στέρηση. Ταυτότητας, προσωπικότητας, σεξ, ενδιαφέροντος, αυτοπεποίθησης. Η πιο επικίνδυνη όμως στέρηση είναι αυτή του μέτρου. Γιατί ως λαός είμαστε ασύδοτοι... Σε όλα μας!
Το προχθεσινό περιστατικό στο ΑΠΟΕΛ περιελάμβανε επίθεση με ρόπαλα, κούσπο, πέτρες, ταγκούι με πεζίνα κ.ά. (!) Αποτέλεσμα ήταν να χάσει ένας συνάνθρωπός μας το μάτι του. Και δεν τους έφτανε μόνο αυτό, ήθελαν, λέει, μετά, να κάψουν και την πόρτα του οικήματος...
Το μόνο συμπέρασμα που προσωπικά μπορώ να βγάλω είναι ότι... η μαλακία, -γιατί περί μαλακίας πρόκειται- δεν κουφαίνει μόνο, σκοτώνει κιόλας. Γι αυτό αγαπητοί «μαππατζήδες» κόψτε τη μαλακία γιατί σας χαλάει...
Κι αν δεν βρίσκετε να γ....ε, δεν φταίμε εμείς...
Ούτε το ΑΠΟΕΛ (στην προκειμένη). Ούτε η Ομόνοια (σε άλλες περιπτώσεις), ούτε άλλες ομάδες.
ΠΑΝΙΚ(Κ)ΟΣ
Comments
RSS feed for comments to this post