| Επιθετική πολιτική |
|
|
| 21.09.08 | |
Του Κώστα Βενιζέλου * ΣΥΜΠΤΩΜΑ πολιτισμικής (και πολιτικής) υπανάπτυξης είναι οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Η επινόηση εχθρών( «της λύσης», «της Κύπρου») είναι αποτέλεσμα της έλλειψης απαντήσεων είτε στις εξελίξεις είτε στην πραγματικότητα, στην οποία ζούμε. Μπορεί η ιστορία και η εμπειρία δεκαετιών να δημιουργούν μια δικαιολογημένη σε κάποιο βαθμό καχυποψία για τα πάντα και τους πάντες, η υπερβολή όμως, ενέχει στοιχεία ( πολιτικής) απελπισίας εκείνων που τις φτιάχνουν και αυτών που είναι οι αποδέκτες. Όλα αυτά σημειώνονται γιατί μετά το κλίμα υψηλών προσδοκιών, ήλθε η αναμενόμενη προσγείωση στην πραγματικότητα.
Ένα κλίμα που διαμόρφωσαν και δημιούργησαν και συντήρησαν τρίτοι ( κι αυτό αφορά στρατηγικούς σχεδιασμούς και όχι συνωμοσιολογία) για να προσαρμόσουν μια νέα προ πολλού δρομολογημένη διαδικασία. Ένα κλίμα στο οποίο έπαιξαν και κάποιοι στο εσωτερικό, οι οπαδοί της «λύσης νάναι και ότι νάναι». Στην πολιτική, εάν δεν αξιολογεί κανείς τα δεδομένα και τα γεγονότα με ρεαλιστικούς όρους, τότε παρασύρεται σε εξωπραγματικές προσεγγίσεις. Όσοι, για παράδειγμα, επένδυσαν στον παράγοντα Ταλάτ, θεωρώντας πως θα λειτουργήσει αυτόνομα από την Τουρκία, είναι( και αποδείχθηκαν) αιθεροβάμονες.
>> Ο Ταλάτ είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας. Εάν δεν τα εξέφραζε θα απομακρυνόταν αμέσως από την Άγκυρα. Όπως έγινε με τον Ντενκτάς, όταν κρίθηκε πως ολοκλήρωσε τον κύκλο του και η συνέχιση της πολιτικής του παρουσίας ζημίωνε την Τουρκία και τους σχεδιασμούς της.
>> Η Τουρκία δεν ευνοεί λύση του Κυπριακού αυτή την περίοδο. Θα ενσκύψει στο θέμα, στα μέσα του 2009 ενόψει ευρωπαϊκής επανεξέτασης της υποψηφιότητάς της και θα προχωρήσει μόνο εάν εκτιμήσει πως μπορεί έτσι να εξασφαλίσει τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Η συντήρηση της διαδικασίας, με τα σημερινά δεδομένα και συνεχιζόμενης της ίδιας στάσης από την Τουρκία, το μάξιμουμ που θα αποδώσει, είναι να επιβεβαιώσει κάτι που ισχύει από το 1974 και εντεύθεν: Πώς η πλευρά που δεν θέλει λύση, είναι η τουρκική. Πέραν τούτου, επιδιωκόμενο είναι η λύση κι όχι μόνο η απόδοση ευθυνών. Χρειάζεται, λοιπόν, επιθετική πολιτική, αξιοποίηση της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας( για πιέσεις, αν και διανύει η Άγκυρα περίοδο αναβάθμισης), αξιοποίηση της Ε.Ε.( για το περιεχόμενο της λύσης) και συνεχώς να εκτείθεται η άλλη πλευρά ( όπως έγινε την περασμένη Πέμπτη).
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος |
| < Προηγ. | Επόμ. > |
|---|
Το ασχετο
|
allez retour |
Scripta Manent
Μη με γυρέψεις αλλού/ μονάχα εδώ να με γυρέψεις/ μόνο σε μένα. Τ. Πατρίκιος |
Συνδεση
Who's Online
 | Today | 287 |
 | Yesterday | 408 |
 | This week | 1398 |
Στατιστικα
Μέλη: 2Νέα: 1659
Σύνδεσμοι: 28
Comments
Παρεπιμπτόντως: δεν υπάρχουν συ-σκεπτόμενοι στο δικό μου κόσμο. Μόνο σκέψεις.
Καληνύχτα και καλή τύχη.
αναρωτήθηκες ποτέ γιατί δίπλα από τα σχόλια της ιστοσελίδας σου ο αριθμός είναι σχεδόν πάντα 0;
Μα, πού χάθηκαν όλοι οι συ-σκεπτόμενοί σου; Ευτυχώς που υπάρχει και ο Demian.
Καλή σας μέρα
Μπούρδα είναι τον Αλλο να τον βαπτίζεις "σύντροφο" επειδή δηλώνει "αριστερός" κι "αδελφό" επειδή είσαι κι εσύ "αριστερός".
Μετά το λες όραμα "συνένωσης".
Παρεπιμπτόντως κι ο Ετσεβίτ "σύντροφος" ήταν. Και ποιητής επίσης.
Η διαφορά είναι ωστόσο πως ο Τούρκος είναι πριν απ' όλα Τούρκος.
Ο δε ιθαγενής homo aristerus οραματίζεται το homo cyprius, ολίγον ερμαφρόδιτον ον, ολίγον έτσι, ολίγον άλλως πως, μπόλικη γαρνιτούρα γεωγραφίας... "λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους".
Στο όνομα του οράματος ΤΟΥΣ ερήμην της πραγματικότητας .
Συνουσίες
Demian
γενικό επιχείρημα: Στην πολιτική οφείλει
κανείς να έχει όραμα και σε αυτό να
στοχεύει.
ειδικό επιχείρημα: Μόλις
σχόλασα και δεν έχω όρεξη να τα θέσω
Επεξήγηση: αν δεν σκέφτονται οι υπόλοιποι όπως συ-σκέπτομαι εγώ (...και οι όμοιοι μου), κάνουν λάθος. Γιατί; Επειδή εγώ ξέρω καλύτερα, οι απόψεις μου είναι οι σωστές και δεν μπορούν να τεθούν σε δημόσιο προβληματισμό, είναι θέσφατο.
ΑΝΤΕ γεια... μικροί που άλλοι σας νόμιζαν μεγάλους.
Στην πολιτική οφείλει κανείς να έχει όραμα και σε αυτό να στοχεύει. Αν δεν αξιολογεί τις συνθήκες πέραν των ρεαλιστικών δυνατοτήτων, δεν θα επιτύχει ούτε τις μισές των επιδιώξεών του. Είναι πολλά τα παραδείγματα που μπορεί να αντιτάξει κανείς στον Βενιζέλο, ειδικά σχετικά με την πολιτική της Τουρκίας. Μόλις σχόλασα και δεν έχω όρεξη να τα θέσω. Ήθελα απλά να πω ότι όλα αυτά είναι μπούρδες και οι ρεαλιστικά σκεπτόμενοι δεν πατούν γερά στο έδαφος, τρώνε τα μούτρα τους σ' αυτό.
Μετά τιμής
RSS feed for comments to this post