aixmes.com

Οσοι πιστεύαμε ότι μετά την υπόθεση Κίτα τα είχαμε δει όλα, κάναμε λάθος. Η χειραγώγηση και η γελοιοποίηση της κρατικής μηχανής από ένα ισοβίτη ήταν απλώς ένα θορυβώδες επεισόδιο. Από σύμπτωση και μόνο, χρειάστηκε να περάσουν λίγες μέρες για να αποδειχθεί ότι έχουμε να κάνουμε με πληθυντικό αριθμό παρόμοιων περιστατικών.

Το πιο τρομακτικό όμως είναι ότι αυτές οι υποθέσεις βγήκαν στην επιφάνεια κατόπιν εορτής και όχι λόγω μιας οργανωμένης αστυνομικής επιχείρησης.

Αν δεν γινόταν το επεισόδιο με τον Κίτα στη Στασικράτους, είναι αμφίβολο πόσο καιρό ακόμη θα νοσηλεύονταν ο ισοβίτης στη σουίτα του Απολλώνειου και ποια κοντραμπάντα θα έκλεινε. Το… (φυσιο)λογικό θα ήταν να παρέμεινε στο Απολλώνειο μέχρι να βαρεθεί ο άνθρωπος και να γυρίσει στο κελί του.  

Αν δεν δολοφονούσαν τον Λάλα, δεν θα άνοιγε ο φάκελος με τις περίεργες διασυνδέσεις του και τυχόν εμπλοκή του σε ύποπτα κοντραμπάντα. Δεν θα έβρισκαν τις δεκάδες επιταγές στο αυτοκίνητό του. Δεν θα μαθαίναμε ότι δοκίμασαν πολλές φορές να τον διώξουν από την Αστυνομία, αλλά δεν τα κατάφεραν. Και επειδή δεν τα κατάφεραν ο Λάλας θα συνέχιζε, όπως προκύπτει από τις αστυνομικές έρευνες, να κινείται ανενόχλητος στις ίδιες διαδρομές.

Αν δεν εξαφανιζόταν ο Έλληνας στην Πάφο για τρεις-τέσσερις μέρες, είναι πολύ πιθανό ότι ο άνθρωπος που βγήκε να καταγγείλει το κύκλωμα τοκογλυφίας, θα σιωπούσε. Όπως σιωπά εκ των υστέρων ο Έλληνας και ας κινδυνεύει να πάει φυλακή. Αλλά τα κυκλώματα τοκογλυφίας, όπως μαθαίνουμε πάλι εκ των υστέρων, δεν είναι ένα ή δύο, είναι τουλάχιστον έξι-εφτά, είναι οργανωμένα, με μικρούς ευέλικτους ιδιωτικούς στρατούς που σκορπούν τον τρόμο και καρπώνονται περιουσίες. Εκ πρώτης όψεως, οι τρεις αυτές ιστορίες δείχνουν να μην έχουν συγγένεια μεταξύ τους.

Με μια δεύτερη ανάγνωση όμως των πρώτων ανακριτικών ευρημάτων, καταλαβαίνουμε ότι το κουβάρι ξεκινά μέσα από τις Κεντρικές Φυλακές. Και αν στην περίπτωση του Κίτα αυτό ήταν ξεκάθαρο, στις άλλες δύο (που μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους) τα ίχνη καταλήγουν σε δήθεν έγκλειστους και δήθεν απομονωμένους εγκληματίες που καταδικάστηκαν με βαρύτατες ποινές. Αλλά, μέσα από τα κελιά τους (!), έχοντας τα κινητά τους, «τα σέα τους και τα μέα τους», κατευθύνουν το οργανωμένο έγκλημα, αποκτούν δύναμη και οικονομική επιφάνεια. Όλα αυτά, δυστυχώς, δεν είναι αστυνομική νουβέλα. Είναι μια μέρα ρουτίνας στις Κεντρικές Φυλακές. Και ίσως τελικά να μην έχει τόση μεγάλη σημασία αν θα παραμείνει διευθυντής ο Χατζηδημητρίου (που βρίσκεται σε διαθεσιμότητα) ή θα αντικατασταθεί. Έτσι και αλλιώς, κουμάντο κάνουν άλλοι.

ΥΓ: Η ανάμιξη αστυνομικών σε εγκληματικές υποθέσεις και η διαπλοκή τους με στοιχεία του υποκόσμου είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η τελευταία ιστορία με τον αστυνομικό που πήγε να αγοράσει αντιαρματικό εκτοξευτή (!) προστέθηκε στο ήδη μακροσκελές κατηγορητήριο. Από το ξυλοδαρμό δύο φοιτητών μέχρι το σκάνδαλο Κίτα, αστυνομικοί θα βρεθούν στο εδώλιο. Άδικο να σπιλώνεται ένα Σώμα, δίκαια όμως φοβάται η κοινωνία με τέτοιο Σώμα.