aixmes.com

Ο Κάρογιαν δείχνει

αποθέματα ανοχής στους

χειρισμούς Χριστόφια,

αλλά όχι στις φωνές

εντός ΔΗΚΟ  

Αν ο πρόεδρος ή η κεντρική επιτροπή ενός κόμματος έχει την άποψη «άλφα-βήτα» στο θέμα «χ», τούτο δεν σημαίνει ότι όλα τα μέλη του κόμματος θα μας λένε από το πρωί μέχρι το βράδυ, επτά μέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, «άλφα-βήτα», «άαααλφα-βήτα», «…μην βρίζετε τον πρόεδρο». Το αλφάβητο άλλωστε έχει άλλα 22 γράμματα και (δόξα τω Θεώ) το λεξιλόγιο της ελληνικής –και όχι της «κυπριακής»- γλώσσας είναι πλούσιο. Αρκεί να υπάρχουν αντοχές και ανοχές στην ελευθερία σκέψης και άποψης. Αλλά και ώτα ανοιχτά. 

Ικανότητες που δεν φαίνεται να έχει αναπτύξει το ΔΗΚΟ στην εποχή Κάρογιαν. Την ίδια ώρα που η “νομεκλατούρα” του κόμματος δείχνει τεράστια αποθέματα ανοχής στους χειρισμούς του προέδρου Χριστόφια στο κυπριακό, δείχνει μια περίεργη (αλλά όχι εντελώς ανεξήγητη) ευαισθησία στις κριτικές που διατυπώνουν στελέχη του εις βάρος της κυβέρνησης. Πέραν των λεκτικών αναφορών και των φραστικών ακροβατισμών περί καφενείων, ριάλιτι σόου και ανταλλαγμάτων, επί της ουσίας ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΑΝΤΕΣ στην ηγετική πυραμίδα του ΔΗΚΟ αμφισβητούν δημόσια την ποιότητα των χειρισμών Χριστόφια στο κυπριακό. Έχει δηλαδή διαφορά αν ο Κάρογιαν ή ο Φωτίου πουν ότι το κόμμα δεν αποδέχεται την εκ περιτροπής προεδρία ή αν πουν τα ίδια πράγματα ο Κολοκασίδης, ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο Κουλίας; Έχει διαφορά να τα πει η Κυριακίδου και ο Νέστωρος ή ο Αγγελίδης και ο Κεννεβέζος;  Δεν λένε το ίδιο πράγμα;

Το ίδιο λένε. Με διαφορετικό τρόπο. Με άλλα ντεσιμπέλ τα λέει ο ένας, με άλλες λέξεις τα γράφει ο άλλος. Καταλήγουν όμως στο ίδιο συμπέρασμα. Η σημαντική διαφορά των δύο πλευρών εντοπίζεται στη συμμετοχή ή στην αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα. Άρα το ζητούμενο δεν θα έπρεπε να είναι αν θα διαγραφούν ή όχι στελέχη του κόμματος επειδή εκφράζουν δήθεν προσωπικές απόψεις. Θα έπρεπε να είναι κατά πόσον η συμμετοχή του κόμματος σε μια κυβέρνηση με την οποία διαφωνούν δημόσια ΟΛΟΙ (και μιλούμε για το κυπριακό και όχι για τα πόστα των ημικρατικών) εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον; Το δημόσιο και όχι το κομματικό. Δεν ταυτίζονται πάντα αυτά τα δύο.

Γιατί είναι προφανές ότι το κομματικό συμφέρον εξυπηρετείται τα μάλα από τη συμμετοχή στο γίγνεσθαι της εξουσίας. Αλλά πως στ’ αλήθεια εξυπηρετείται το εθνικό συμφέρον όταν το ΔΗΚΟ, δια της παρουσίας του, συντηρεί μια κυβέρνηση πλειοψηφίας; Ποιοι είναι οι μοχλοί που το κόμμα έχει για να ελέγχει τους χειρισμούς Χριστόφια στο κυπριακό με τους οποίους διαφωνεί; Ποιο είναι το δηκοϊκό πρόσωπο που συμμετέχει, όπως ο κ.Τσιελεπής, στα ενδότερα των συνομιλιών;

ΥΓ:  Θα ήταν φρονιμότερο το κόμμα να υιοθετήσει την εισήγηση του Βασίλη Πάλμα. Για έκτακτο συνέδριο. Να ακουστούν όλα, να ειπωθούν τα πάντα, να υπάρξει εκτόνωση, να ληφθούν αποφάσεις από τη βάση και όχι από τα πάνω προς τα κάτω. Οι δημοσκοπήσεις που επικαλείται ο υπ. Εξωτερικών είναι εργαλεία, χρήσιμες για συμπεράσματα και επικοινωνισμό, αλλά εδώ που έφτασε το ΔΗΚΟ έχει ανάγκη από εμβολιασμό ελευθερίας και δημοκρατίας.