aixmes - Πού πας ρε παλληκάρι;

Πού πας ρε παλληκάρι;

07.02.08

Είναι για να απορεί κανείς, πώς σ' αυτόν τον τόπο οι συνειδήσεις κοιμούνται, ξεχνιούνται, βολεύονται...

Είναι ακόμα για να απορεί κανείς, πως σ' αυτόν τον τόπο, έχουμε έλλειμμα πρώτα και πάνω από όλα κρίσης κι' έπειτα πολιτικό. Αλήθεια, αναρωτιέμαι πόσοι από τις 515 χιλιάδες ψηφοφόρους, που θα κατέλθουν στις κάλπες τη μεθεπόμενη Κυριακή, ξέρουν ποιον ψηφίζουν και ΓΙΑΤΙ. Πάντως, τείνω να πιστέψω -μ' όλα όσα είδαν τα ματάκια μας κι' άκουσαν τ' αυτάκια μας τους τελευταίους μήνες- πως στην τραγικότερη θέση βρίσκονται οι σκεπτόμενοι ψηφοφόροι. (Αυτοί που για τους πολλούς θεωρούνται μαύρα πρόβατα...)Εκείνοι, που έχουν πλήρη επίγνωση πως ουδείς εκ των υποψηφίων είναι κατάλληλος για να κρατήσει τον πήχη ψηλά. Είναι γι' αυτό που το σύστημα αποβάλλει την ΚΡΙΣΗ, διότι απλά δεν έχει τροφή να τη θρέψει κι' αλήθεια για να τη δροσίσει. Είναι γι' αυτό που όλοι μας κουρνιάζουμε στη γυάλα με τα ψαράκια. Είναι γι' αυτό που αφήνουμε ατροφική τη μνήμη.

Esperida

Add comment

JComments

< Προηγ.		Επόμ. >

[ Πίσω ]

Το ασχετο

mama mia

Scripta Manent

Έχουμε την τάση να λησμονούμε ότι τα βιβλία, εξαιρετικά ευάλωτα, μπορεί να αφανιστούν ή να καταστραφούν. Διαθέτουν την ιστορία τους, όπως κάθε ανθρώπινο προϊόν. T. Στάινερ