aixmes - Ο δρόμος

Ο δρόμος

11.02.08

(Σαν θυμάσαι όσα έζησες,
όσα αφέθηκες να ζήσεις).

Όνειρα που μπόλιασες
με ξένων τις αλήθειες,
πίκρες που στράγγιξες,
πολέμους που δεν ήρθαν -

(Και αναρωτιέσαι)

Μετράς φεγγάρια
που έφυγαν,
τους ήλιους που δεν είδες,
σαν χαιρετάς στα δειλινά
ξανά την Αφροδίτη -

(Σταυροκοπιέσαι)

Κινάς να φύγεις
-μα που να πας;-
βαθιές ‘ναι οι ρίζες σου
δοξάρι η ψυχή σου,

(Και τυραννιέσαι)

Τούτο το δρόμο τον γραφτό
που σου ΄λαχε να ζήσεις
Ζήσε τον και ας ειν’ αργά
μην τον προδώνεις

Δεν θα ξανάρθει.

χόρχε
11.2.08

(Αφιερωμένο στους παλιούς καλούς φίλους που ξαναβρήκα)