aixmes.com

Με το όποιο μέσο και... τίμημα. Και που τώρα κατέφυγαν σε ακατάσχετη αλληλο-διαβολή. Τι να σας απαντήσω; Θα προτιμούσα απλά να μας άδειαζαν σιωπηλά τη γωνιά, που τόσο σπιλώθηκε. Γιατί νιώθω πως τους δίνουμε δικαίωμα από το ίδιο πόστο να ασχημονούν. Με τη σειρά μου όμως, θα ρωτούσα το απαιτητικό, όπως παρουσιάζεται, κοινό: - Γιατί, παραπλανημένε άνθρωπέ μου, θυμωμένε μου θεατή, λαϊκέ μου τύπε, πρέπει να ταυτιστώ με τα όποια λαμόγια και τα "τρωκτικά"; Γιατί να υπερασπιστώ κάποιου την εικόνα που έφτιαξε με φθηνό αέρα, εντυπωσιασμούς και ίσως παράνομες επενδύσεις; Πρώτα στη φθηνή σου συνείδηση!
Γιατί να ενδώσω στην ευκολία σου, να ομαδοποιήσεις καλούς, κακούς, τίμιους και άτιμους, όταν δεν είσαι καθημερινά σε θέση να τους ελέγχεις και να τους κατευθύνεις; Για το συμφέρον σου και τις ανάγκες σου. Είσαι κι εσύ θύμα του μύλου, που αλέθει την έτοιμη τροφή μας, θα πεις. Σύμφωνοι ως προς τη διαπίστωση. 'Όχι όμως και προς τη "ρότα σου" να πελαγοδρομούμε, επιζητώντας το θέαμα στο ναυάγιο. "Ποιος έχει δίκιο ο Θέμος ή ο Μάκης;". Αυτό άραγε είναι το ζητούμενο; Η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος να εκτεθεί ο παραβάτης; Μήπως με την τιμωρητική "πληρωμή" του ενός και την αποενοχοποίηση του άλλου; Αυτό σας δίδαξε η τελευταία ιστορία;
Είδατε στιγμιαία δυο πρόσωπα να δροσίζονται σε μια μπανιέρα με σαμπάνια, και δεν έπιασε το μάτι σας βαθύτερα το βούρκο; Κι όπως ταξιδεύει τα πράγματα ο χρόνος κι η φθηνή σου μνήμη μέσα του, αγαπητέ τηλεθεατή, ακροατή και αναγνώστη, αύριο προφανώς να έχεις ξεχάσει τι είπε ο Μάκης και τι έκανε ο Θέμος. Οι σημερινοί σου ήρωες και πρωταγωνιστές να καταχωνιαστούν στα αζήτητα των γραφικοτήτων. Είναι δεδομένη η μοίρα των φανταχτερών. Όταν τους λείψει η μπογιά, εξαϋλώνονται.
Πόσο θεοποιήσαμε δυο επαγγελματίες που είπαν πως θα υπηρετήσουν τη δημοσιογραφία και φαίνεται πως πρώτα απ' όλους ήθελαν να εξυπηρετήσουν τους εαυτούς τους. Το ζητούμενο είναι άλλο. Εσύ θα έχεις προχωρήσει παρακάτω; Θα έχεις βρεις το δρόμο σου, ή με "τα μυαλά που κουβαλάς", θα έχεις και πάλι αφεθεί να σε καθοδηγούν; Η ιστορία όταν δεν την ελέγχεις, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Άκου Ανθρωπάκο και πάρε τις ευθύνες σου. Τα ινδάλματά σου είναι τα δημιουργήματά σου!