aixmes.com

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ

Τέλος εποχής, όπως λέει και ο τίτλος του σημερινού "Πολίτη". Ο Τάσσος και ό,τι αντιπροσωπεύει καταψηφίστηκαν από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Κι επειδή αυτή η εφημερίδα έχει -με μεγάλο κόστος- αποδείξει ότι δεν βολεύεται με οτιδήποτε λιγότερο από την αλήθεια, η αλήθεια των πραγμάτων όπως προκύπτει από τη χθεσινή πρώτη Κυριακή των προεδρικών εκλογών είναι μία: Ο λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του επιλέγει κυβέρνηση λύσης!

Και επειδή και οι δύο υποψήφιοι που πήραν το εισιτήριο για το δεύτερο γύρο έχουν δεσμευθεί ότι αμέσως μετά την ανάδειξή τους στην προεδρία θα κινήσουν τις διαδικασίες για να βγει το Κυπριακό από το τέλμα (όπου το έχει ρίξει η ναπολεόντεια πολιτική Τάσσου), η άποψη της στήλης είναι ότι υπάρχει το ιδανικό σενάριο. Αυτό θα ήταν η δέσμευση και των δύο υποψηφίων, Κασουλίδη και Χριστόφια, ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση λύσης και με στελέχη της παράταξης εκείνης που θα χάσει τη δεύτερη Κυριακή. Επειδή όμως στην Κύπρο κατά κανόνα το ιδανικό είναι συνώνυμο του ουτοπικού, δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι η ιδανική αυτή μέγιστη υπέρβαση μπορεί να μετουσιωθεί σε πολιτική πραγματικότητα.

Γι' αυτό, και επειδή είμαστε ρεαλιστές, θεωρούμε ότι το μίνιμουμ που θα μπορεί οποιοσδήποτε εκ των δύο είναι να δεσμευθεί έναντι της υποστήριξης των χαμένων της χθεσινής Κυριακής ότι δεν θα κάμει υποχωρήσεις στα μέχρι χθες δεδηλωμένα περί της διαχείρισης του Κυπριακού. Ότι δηλαδή έναντι οποιωνδήποτε ανταλλαγμάτων δεν θα δεχθεί να προσχωρήσει καθ' οιονδήποτε τρόπο στη σχολή σκέψης Τάσσου και τη διαχείριση του Κυπριακού με αγκυλώσεις του τύπου "η μόνη περίπτωση διχοτόμησης είναι να βρεθεί ελληνικό χέρι να υπογράψει τη λύση", ή "δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο". Το δεδομένο είναι ένα: Το 2003 ο Τάσσος Παπαδόπουλος παρέλαβε ένα σχέδιο λύσης που επεξεργάστηκε η διεθνής κοινότητα διά του ΟΗΕ, το στήριξε η ΕΕ και αντί να το διαπραγματευθεί σοβαρά έκανε παν το δυνατόν για να το καταστήσει όσο πιο αρνητικό γινόταν για την πλευρά μας έτσι που να το απορρίψει ο λαός.

Η όλη εργασία που έγινε είναι όμως εκεί και όσοι αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί η διεθνής πολιτική καταλαβαίνουν ότι στη βάση της πρέπει να αναζητηθεί η λύση. Να αποκλεισθούν οι πρόνοιες που μπορεί να οδηγήσουν σε αδιέξοδα, να αναζητηθούν οι δικλίδες που θα καταστήσουν τη λύση ασφαλή και να προχωρήσουμε τολμηρά και με ειλικρίνεια στη διαδικασία που θα πείσουμε τα Ηνωμένα Έθνη, την ΕΕ και τους άλλους εμπλεκόμενους στο Κυπριακό ότι είμαστε Ευρωπαίοι. Ευρωπαίοι που επιδιώκουμε μια Κύπρο ενωμένη, πολυπολιτισμική, με μια κοινωνία που αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες της ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκεύματος και χρώματος ως ίσους. Αυτό το μήνυμα θα πρέπει να στείλουν και οι δύο υποψήφιοι που διεκδικούν την προεδρία προς πάσα κατεύθυνση με πρώτο παραλήπτη τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Διαφορετικά, αν ακολουθήσουμε άλλες ατραπούς, η διεθνής κοινότητα θα πει αυτό που έλεγε μέχρι χθες ο Τάσσος: "Σπουδαία τα λάχανα", και θα σκέφτεται ότι μάλλον το καλύτερο που θα έχει να κάμει είναι να μας παραπέμψει σε λύση τύπου Κοσόβου...

(Πολίτης)