Ο φίλος ακουγόνταν απογοητευμένος. Σαν να είχε χάσει «και τ’ αυγά και τα καλάθια» στις εκλογές. Και όμως, είχαν εκπληρωθεί όλες του οι επιθυμίες: Χριστόφιας – Κασουλίδης στο δεύτερο γύρο και νοκ-άουτ ο Τάσσος. Αλλά, λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο.
Απ’ τη ζωή έμαθα να αξιολογώ (και να σέβομαι) την κρίση του φίλου μου. Βλέπει τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού, εκφράζεται με τη ψυχή ενός παιδιού, αλλά δεν σκέφτεται με το μυαλό ενός πολιτικού –και δη Κύπριου πολιτικού.
Tην
ώρα που ο φίλος είχε πέσει σε βαθιά περισυλλογή και λυπημένος ατένιζε
το μέλλον (όπως αυτός το οραματίζεται), καταλάβαινε, αυτό που δεν είχαν
καταλάβει, (μέχρι χθες τουλάχιστον) οι «πανηγυρίζοντες». Ότι ο Τάσσος
έχασε μεν στις εκλογές, αλλά δεν καταψηφίστηκε η πολιτική του… Ότι
στην εξουσία μπορεί να ανέλθει Κασουλίδης ή Χριστόφιας, αλλά όχι μόνοι.
Και όχι εν λευκώ. Ότι, η Ιστορία (;) παίζει μερικές φορές περίεργα
παιχνίδια. Πολύ περίεργα. Αλλά όχι ανεξήγητα…
Μια
πρώτη ανάγνωση, είναι ότι στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, ο
λαός (ο λαός, όχι ο Τάσσος) οριοθέτησε «ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ». Τις οποίες
κανείς υποψήφιος ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ να προσπεράσει. (Εξ ου και οι δημόσιες, αν
και αυτονόητες, τοποθετήσεις των δύο μονομάχων ότι το σχέδιο Ανάν είναι
παρελθόν). Η δεύτερη ανάγνωση ακούει στο όνομα ΔΗΚΟ. (Αδιαμφισβήτητα,
μέχρι στιγμής, ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών). Τι παίρνει το κόμμα
από αμφότερους τους υποψηφίους; «Κλειδώνει» υπουργείο Εξωτερικών, άλλα δύο-τρία υπουργεία, θέση Επιτρόπου και λοιπά. Ο ρυθμιστικός ρόλος βλέπετε.
Αυτά.
Καλημέρα φίλε.
χόρχε
υγ: Τα φέραμε από ‘δω, τα φέραμε από εκεί και βρήκαμε το «second best solution». Με δύο «Ευρωπαίους» στο τιμόνι της χώρας.
υγ (2): Τι περιμένει τον νέο Πρόεδρο: Κόσοβο με το καλημέρα, νέα πρωτοβουλία που ετοιμάζεται εδώ και καιρό και προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους. Για περισσότερα, διαβάστε εδώ.
|