|
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Η
ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ απόφαση του ΔΗΚΟ να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Δ. Χριστόφια,
αντί εκείνης του Ι. Κασουλίδη, όπως ήταν αρχικά η ισχυρή τάση, αναβιώνει την
πάλαι ποτέ υπάρξασα τριμερή, αλλά με νέον, ενδεχομένως, ηγέτη. Αν η αναβίωση
της τριμερούς θα είναι καλή ή κακή για τον τόπο, θα φανεί, εάν και εφόσον ο Δ.
Χριστόφιας κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής.
Ανακύπτουν δύο σημαντικά
ερωτήματα. Το πρώτο, που συνέχει πολλούς, είναι αν οι σκεπτόμενοι οπαδοί του
ΔΗΚΟ θα ακολουθήσουν τις επιλογές μιας ηγεσίας που, φαίνεται να υπέκυψε σε κατ’
ισχυρισμόν προεδρικές υποδείξεις ή και έσωθεν κατευθυνόμενες καθοδηγήσεις από
υποστηρικτές της πολιτικής Χριστόφια, που ρυμούλκησαν το κόμμα προς άλλες
κατευθύνσεις. Το δεύτερο ερώτημα, αφορά την αξιοπιστία ενός κόμματος και των
αρχών, που επικαλέστηκε για να υπερασπίσει τις θέσεις του Τάσσου και να
ισχυριστεί ότι θα είναι ο ρυθμιστής, με γνώμονα «πάντα το καλώς νοούμενο
συμφέρον του τόπου και του λαού».
Ο σκεπτόμενος ΔΗΚΟϊκός διερωτάται και απορεί: Πώς είναι δυνατόν, το ΔΗΚΟ να
υποστηρίξει έναν υποψήφιο, που συνέβαλε, πρώτον, στη διάρρηξη και διάλυση της
τριμερούς, που, όπως έλεγε το ΔΗΚΟ, απέδωσε έργο σε πολλούς τομείς; Δεύτερον,
να θωρακίσει έναν υποψήφιο, το Δ. Χριστόφια, που ευθύνεται, αυτός και το ΑΚΕΛ,
για τον αποκλεισμό του ιστορικού ηγέτη του και Προέδρου της Δημοκρατίας, από
την επανεκλογή του; Δηλ. το ΔΗΚΟ, για τα παραφερνάλια και το λουφέ της
εξουσίας, επιβραβεύει το Δ. Χριστόφια και το ΑΚΕΛ επειδή κατέβασαν τον Τάσσο
από το τρένο μιας δεύτερης προεδρίας; Επ’ αυτών των ζητημάτων, ουδείς των
ηγετών και αξιωματούχων του ΔΗΚΟ δεν έδωσε εξηγήσεις. Είναι εμφανές ότι στους
υπολογισμούς και στο μέτρημα των ωφελημάτων, που το κόμμα αυτό θα εισπράξει από
μια νέα συνεργασία με το ΑΚΕΛ, δεν μετρά ποσώς ούτε το «καλώς νοούμενο συμφέρον
του τόπου» ούτε, βεβαίως, το συμφέρον του λαού.
Ακόμα προχθές, ο Ν. Πιττοκοπίτης, που φέρεται να υποστήριξε στροφή προς το Δ.
Χριστόφια, διαρρήγνυε τα ιμάτιά του και διαβεβαίωνε τους ΔΗΚΟϊκούς και τους
πολίτες ότι το κόμμα του και ο ίδιος δεν ξεχνούν όσα το ΑΚΕΛ έλεγε και έπραξε
κατά του ΔΗΚΟ και του Τάσσου, τους προηγηθέντες εφτά μήνες. Πριν αλέκτορα
φωνήσαι, ο Ν. Πιττοκοπίτης και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΗΚΟ πρωτοστάτησαν
για την υποστήριξη του Δ. Χριστόφια, ανατρέποντας μία ισχυρή πρόθεση για
υποστήριξη του Ι. Κασουλίδη. Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο συμπαθής αλλά δυστυχής,
σήμερα, αρχηγός του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, στη βάση ποιων αρχών το κόμμα
αποφάσισε να κάμει στροφή και πάλι προς το ΑΚΕΛ, ενώ γνωρίζει ότι έχει
περισσότερα κοινά και μεγαλύτερη ταύτιση θέσεων με εκείνες του Κασουλίδη:
Ευρωπαϊκοί θεσμοί, οικονομία, παιδεία, ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, αγωνιστές,
βιώσιμη και λειτουργική λύση Κυπριακού και οι 18 αρχές, που πρόσφατα κατέθεσε ο
Τάσσος.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η απόφαση για τη μεγάλη στροφή στηρίχτηκε σε άλλα
κριτήρια. Όμως, η ηγεσία του ΔΗΚΟ γνωρίζει πολύ καλά πως μια σημαντική μερίδα
των οπαδών του δεν θα πειθαρχήσουν στο κόμμα. Θα υποστηρίξουν τον Ι. Κασουλίδη,
για λόγους που είναι τόσο ευνόητοι και κατανοητοί, που απορούμε γιατί δεν
λήφθηκαν υπόψη. Από την άλλη, τίθεται και ένα μέγα ερώτημα για τον Τάσσο: Παρενέβη,
ναι ή όχι, ώστε να κατευθύνει και να ελέγξει το κόμμα, για να υποστηρίξει
Χριστόφια; Ο ίδιος το απορρίπτει. Οι θέσεις, όμως, στενά προσκείμενων σε αυτόν,
αξιωματούχων του ΔΗΚΟ αυτό σαφέστατα επιβεβαιώνουν. Αν ευσταθεί αυτός ο
ισχυρισμός, ο Τάσσος οφείλει πειστικές εξηγήσεις στους ΔΗΚΟϊκούς και σε όσους
πίστεψαν στην αξιοπιστία και στην προσωπικότητά του.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
|
