aixmes - Ολοταχώς στις κόκκινες γραμμές

Ολοταχώς στις κόκκινες γραμμές

27.02.08

ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Δεν χρειάστηκε να περάσει ούτε ένα εικοσιτετράωρο για να τοποθετήσει τις δικές του κόκκινες γραμμές ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και να στείλει δυσάρεστα μηνύματα.

Οι πρώτες αντιδράσεις του, μόλις δώδεκα ώρες από την εκλογή του κ. Χριστόφια, τοποθετούν τις εξελίξεις στο πλαίσιο που ήταν και πριν τις εκλογές. Του αδιεξόδου και της τουρκικής αδιαλλαξίας. Δεν περίμενε, ούτε καν να εκτονωθεί κάπως η αισιοδοξία, που εκδηλώθηκε λόγω της αλλαγής. Κάλεσε αμέσως δημοσιογραφική διάσκεψη, δήθεν για να δηλώσει ότι ο ίδιος επιθυμεί λύση, αλλά, στην πραγματικότητα ήθελε να χαράξει ξανά τα όρια του, μάλλον τα όρια της Άγκυρας. Διότι αν ήταν δικά του θα περίμενε τουλάχιστον, να πραγματοποιηθεί πρώτα η συνάντηση του με τον κ. Χριστόφια, έστω και για λόγους αβρότητας. Το μήνυμα που έστειλε ο κ. Ταλάτ, είναι ότι ισχύει η προηγούμενη προσέγγιση του: η συμφωνία της 8ης Ιουλίου έχει πεθάνει και πρέπει να αρχίσει μια νέα διαπραγμάτευση, η οποία θα συνεχίσει από το σημείο που σταμάτησε η προηγούμενη, δηλαδή από το σχέδιο Ανάν. Η βιασύνη του να μιλήσει, θέτοντας και όρους, ότι π.χ. δεν συζητά τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά μόνο την παρθενογένεση, τη γέννηση δηλαδή, δυο νέων κρατιδίων, είναι αρκετή για να μας φέρει πίσω στην πραγματικότητα. Όχι για άλλο λόγο, μα για να έχουμε να ελπίζουμε ότι μπορεί να δημιουργηθούν σοβαρές πιθανότητες για νέα, ουσιαστική προσπάθεια. Που δεν θα υπάρξουν αν επικρατήσουν οι φωνές, που ενθουσιωδώς αυτές τις μέρες ανακοινώνουν ότι άνοιξε ο δρόμος της επανένωσης. (Της επανένωσης, που εννοεί ο Ταλάτ, όχι της πραγματικής). Ευτυχώς, ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δείχνει να μην εισάκουσε τους καλοθελητές, που μαζεύτηκαν γύρω του και βλακωδώς προανάγγελλαν ότι μόλις εκλεγεί, θα σπεύσει να πιει καφέ με τον παλιό του φίλο Ταλάτ και αμέσως θα βρουν τη λύση. Δεν έσπευσε, ανεύθυνα να υποβαθμίσει το ρόλο του, για να δημιουργήσει εντυπώσεις, παρότι πολλοί θα τον χειροκροτούσαν. Ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να διευθετήσουν τη συνάντηση, η οποία όπως είπε, όταν πραγματοποιηθεί θα είναι υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Καλά κάνει λοιπόν, να τοποθετήσει το γρηγορότερο και ο ίδιος τις κόκκινες γραμμές, που ζητούσε προεκλογικά από τον Παπαδόπουλο, για να μην βαδίζουμε στις γραμμές, που βιάζεται να χαράξει ο Ταλάτ, μη και νομίσουμε ότι θα τον τουμπάρει ο Χριστόφιας, πάνω στον ενθουσιασμό του ευνοϊκού κλίματος. Να τεθούν καθαρές κόκκινες γραμμές με στόχο τη λύση και όχι μόνο την κινητικότητα. Διότι, όταν υποβάλλουν τώρα αρκετοί ότι είναι ευκαιρία να ανοίξει η Λήδρας ως μια πρώτη πράξη καλής θέλησης, πολύ φοβούμαστε ότι θέλουν να μας πάνε πίσω και όχι μπροστά. Παραγνωρίζουν, προφανώς, ότι το άνοιγμα της Λήδρας μπορεί να είναι μια πράξη που θα δημιουργήσει ευφορία, αλλά τίποτε άλλο. Το ζητούμενο όμως δεν είναι η ευφορία και η κινητικότητα, που άπειρες φορές οδήγησαν σε αδιέξοδα και απογοητεύσεις. Επομένως, έχει σημασία η διαχείριση και η προοπτική της κινητικότητας και όχι τα πανηγυράκια αστείων προσωπικοτήτων και πολιτικάντηδων, που ενώ τους απωθεί ο λαός δια της ψήφου, μας περικυκλώνουν όλο και πιο ασφυκτικά στο όνομα του νέου μομέντουμ.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ