aixmes - Χριστόφιας – Ταλάτ: Οι δυο καρντάσηδες μπορούν;

Χριστόφιας – Ταλάτ: Οι δυο καρντάσηδες μπορούν;

29.02.08

Του ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

Ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σιενέρ Λεβέντ, ο μόνος Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος που γράφει μιαν καθημερινή στήλη σε ελληνοκυπριακή εφημερίδα, στον «Πολίτη», απευθυνόμενος την περ.

Τρίτη στο νέο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια και στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ καλεί τους δύο συντρόφους, τους δύο καρντάσηδες, να πραγματοποιήσουν το κοινό τους όνειρο «μιας ενωμένης Κύπρου». Πρόκειται για μια δραματική πρόκληση προς τους δύο ηγέτες, τους ηγέτες των δυο κοινοτήτων, από ένα αριστερό, ένα ομοϊδεάτη (και των δύο) Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο: «Τέλειωσαν πια οι δικαιολογίες. Ούτε Ντενκτάς υπάρχει πια ούτε Παπαδόπουλος. Στην μια πλευρά είναι ο Ταλάτ και στην άλλη ο Χριστόφιας. Στην μια πλευρά το ΡΤΚ (Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα) και στην άλλη το ΑΚΕΛ. Από δω και μπρος δεν θα μπορεί κανένας να φορτώσει μη λύση στους ρατσιστές και στους σοβινιστές. Μόνο εσείς είστε, οι δυο σύντροφοι, οι δυο καρντάσηδες. Καθίστε στο τραπέζι. Δεν έμεινε μπροστά σας κανένα εμπόδιο. Στο χέρι σας είναι η λύση. Μη μας λέτε πια άλλες δικαιολογίες». («Πολίτης» 26 Φεβ. 2008: Δεν έμειναν πλέον δικαιολογίες). Συχνά, έβρισκα τα σχόλια του Σιενέρ Λεβέντ απλοϊκά και αντιφατικά και μερικές φορές ασυνάρτητα. Τώρα, όμως, έχει δίκαιο όταν απευθύνεται προς τους δυο «καρντάσηδες», τους δυο συντρόφους, τους ηγέτες των δυο αριστερών κομμάτων στις δυο κοινότητες για να τους καλέσει να προχωρήσουν στη λύση του κυπριακού προβλήματος, διότι «αν δεν μπορείτε να το λύσετε εσείς, τότε ποιος μπορεί;» Μέχρι σ' ένα βαθμό, ο Σιενέρ Λεβέντ έχει δίκαιο. Μέχρι σ ένα βαθμό. Διότι όταν ο Χριστόφιας αποφάσιζε να προωθήσει στην προεδρία τον υπ' αριθμόν ένα απορριπτικό της Κύπρου, τον τουρκοφάγο του Ακρίτα δεν σκέφτηκε τους «καρντάσηδες» του στην άλλη πλευρά. Και για πέντε χρόνια στήριζε και υποστήριζε τον κατ' εξοχήν εκφραστή αυτών που ο Λεβέντ ονομάζει «ρατσιστές και σοβινιστές». Έστω. Ας πούμε ότι γυρίζουμε σελίδα και ας δεχτούμε ότι οι δύο σύντροφοι, οι δύο καρντάσηδες θα καθίσουν στο τραπέζι για να συνομιλήσουν και να διαπραγματευθούν σοβαρά με στόχο την επανένωση της Κύπρου, η οποία όπως έγραφα προχθές, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη λύση. Μπορούν; Όσοι από εμάς επιθυμούν την επανένωση θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν. Διαφωνώ όμως με τον Σιενέρ Λεβέντ ότι δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες και ότι «δεν υπάρχει κανένας στο προσκήνιο για να εμποδίσει την επίτευξη της λύσης». Δικαιολογίες μπορούν εύκολα να βρεθούν όταν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση και το πολιτικό θάρρος. Κι ας μην αυταπατώμαστε. Υπάρχουν πολλοί που θα προσπαθήσουν να βάλουν εμπόδια στην επίτευξη της λύσης και της επανένωσης. Το μέτωπο της μη λύσης είναι ισχυρό και είναι γι' αυτό που θα φανεί, ίσως πιο σύντομα από όσο θα αναμέναμε, πόσο αποφασισμένοι είναι οι δυο ηγέτες, οι δυο «καρντάσηδες», να προχωρήσουν σε μια συμφωνία, σε ένα ιστορικό συμβιβασμό.

ΑΛΗΘΕΙΑ