aixmes.com

Τα τρία κείμενα που παραθέτουμε πιο κάτω ξετυλίχθηκαν σε blogs τις προηγούμενες μέρες. Στο πρώτο ο συγγραφέας Νίκος Δήμου επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα του τίτλου. Με μια «αιρετική» προσέγγιση…

Κωδικοποιούμε ορισμένα σημεία από το πρώτο κείμενο: « η Αριστερά δεν είναι ιδεολογία - είναι στάση ζωής. Ανησυχία και ευαισθησία. Αυτός που πιστεύει σε μία ιδεολογία (ακόμα και στο μαρξισμό) δύσκολα μπορεί να είναι αριστερός». «Ο πραγματικός αριστερός δεν πιστεύει σε δόγματα αλλά σε αξίες». Και καταλήγει: «Το να δώσεις σε κάθε άνθρωπο αξιοπρέπεια σε κάθε στιγμή - να ο δικός μου ορισμός της Αριστεράς».

Ο «Αθήναιος» σχολιάζοντας το κείμενο του Δήμου με το φίλο του «Άνεμο» δίδει τη δική του εκτίμηση:

«Η επίκληση της τιμής και της αξιοπρέπειας στην πολιτική, γίνεται όταν έχουν τελειώσει τα πολιτικά επιχειρήματα και οι προτάσεις απέναντι στα προβλήματα». «Οι ιδεολογικές μου αρχές δεν με κάνουν καλύτερο άνθρωπο γι’ αυτό και δεν δέχομαι ότι κάποιος είναι καλύτερος μόνο και μόνο επειδή είναι αριστερός». Και, «η επίκληση της ηθικής και της αξιοπρέπειας, διχάζει τις κοινωνίες. Η ηθική είναι προϊόν πίστης και η πίστη του καθενός είναι μεν σεβαστή αλλά δεν μπορεί να γίνει μέτρο της ζωής όλων μας. Δεν είμαι υποχρεωμένη να πιστεύω τα ίδια πράγματα με σένα, δεν είμαι υποχρεωμένη να έχω την ίδια ηθική με σένα».

Απαντώντας ο Άνεμος (σ.σ.: πρόκειται για τον γνωστό «Ναυτίλο» της Ελευθεροτυπίας), σημειώνει ότι «Η Αριστερά είναι η θεωρία που στηρίζεται στην κριτική συνείδηση της ιστορικής πείρας και η πράξη που στηρίζεται στην κριτική σύνθεση. Και η δική μου κριτική προς όλα τα αριστερά κόμματα και κινήματα των τελευταίων δεκαετιών είναι ότι μια χαρά τα πάνε με το πρώτο ενώ με το δεύτερο δείχνουν μια ανεξήγητη οκνηρία και αδυναμία».

Τα πρωτότυπα κείμενα (και όχι μόνο) μπορείτε να τα βρείτε εδώ:

> Ν. Δήμου: Τι είναι Αριστερά

> Αθήναιος: Γράμμα από την Αθήνα (Τι είναι Αριστερά κλπ)

> Άνεμος: Μια απάντηση στο γράμμα από Αθήνα

Για την αντιγραφή

χ.

υγ: Τις τελευταίες μέρες, θορυβημένος, η αλήθεια, από τη μεγάλη συζήτηση που ξεκίνησε στην Αθήνα για τα blogs (επ’ αφορμή τις εισαγγελικές έρευνες κατά του press.gr) σέρφαρα λίγο παραπάνω. Και προβληματίστηκα. Για διάφορα πράγματα. Σερφάροντας όμως σε δεκάδες blogs ανακάλυψα αυτό που εύστοχα περιέγραψε η «Καθημερινή της Κυριακής»: στο διαδίκτυο υπάρχουν διαμάντια και στάχτες. Και εναπόκειται στον καθένα, τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει…