aixmes.com

Είναι άνθρωπος υπομονετικός και βλέπει τα πράγματα με μια προοπτική ανεξάρτητα αν όλα μοιάζουν μαύρα κι άραχνα. Είσαι αισιόδοξος;, με ρώτησε χθες. Είμαι σίγουρος ότι πίσω από το χαμόγελό μου περίμενε μια καταφατική απάντηση. Λίγο. Πολύ λίγο, του απάντησα. Κι αυτό διότι πιστεύω ότι οι ιστορικές ευκαιρίες είναι όπως το τρένο. Άμα το χάσεις έστω κι αν επιβιβαστείς στο επόμενο τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Και η Κύπρος έχει χάσει ήδη σημαντικές ιστορικές ευκαιρίες για να λύσει, με το λιγότερο δυνατό κόστος, τα προβλήματά της. Τώρα με την εκλογή Χριστόφια το κλίμα έχει αλλάξει αλλά οι συγκυρίες είναι εντελώς διαφορετικές από ό,τι ήταν το 2003-04. Τώρα η Τουρκία έχει απέναντι στην ευρωπαϊκή προοπτική της δεδηλωμένες τις σοβαρές ενστάσεις του Σαρκοζί αλλά και της Μέρκελ. Τώρα στην Κύπρο ο κόσμος βλέπει πολύ διαφορετικά τα πράγματα απ' ό,τι τα έβλεπε πριν από μερικά χρόνια. Η αριστερά στην τ/κ κοινότητα είναι αυτά τα χρόνια εξουσία. Έχει βάλει το δακτυλάκι της -που μέχρι τότε ήταν στεγνό- στο βάζο με το μέλι.

Οι άνθρωποί της αναπτύσσουν περιουσίες που ποτέ δεν είχαν και έχουν προσβάσεις στο κεφάλαιο που ποτέ δεν τις ονειρεύτηκαν. Βλέπουν μπροστά τους να διανοίγεται μια προοπτική μόνιμου ελέγχου πλέον του βορείου τμήματος του νησιού που έστω και χωρίς αναγνώριση μπορεί να λειτουργεί βγάζοντας χρήμα, ανεξάρτητα αν είναι πολλές φορές μαύρο και χρειάζεται ξέπλυμα. Στην ε/κ κοινότητα, η οποία για πέντε χρόνια έζησε κάτω από το σύνθημα "τζείνοι ποτζεί τζιαι εμείς ποδά", η μεγάλη πλειοψηφία το έχει πάρει πια απόφαση και κινείται στη λογική να βρεθεί μια ρύθμιση με τις περιουσίες, να πάρουμε μια αποζημίωση όσοι έχουμε περιουσίες στα κατεχόμενα και να κλείσει η υπόθεση. Εξάλλου, το παζάρι που πάντα βρίσκει διεξόδους έχει ήδη αρχίσει να ρυθμίζει εκτός πλαισίου το ζήτημα των περιουσιών, όσο κι αν δεν θέλουμε επισήμως να το παραδεχτούμε. Έτσι έστω κι αν το κλίμα τώρα αλλάζει προς το θετικότερο, οι μόνες κινήσεις που γίνονται από πλευράς κόσμου είναι εκείνες που θα διευκολύνουν περισσότερο τη ζωή του. Να ανοίξουν δηλαδή κάποια οδοφράγματα, όπως της Λήδρας, του Λιμνίτη, της Λεύκας, της Δερύνειας ίσως και της Μιας Μηλιάς για να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν τις δουλειές τους ευκολότερα. Κατά τ' άλλα ακόμα κι αν ο Χριστόφιας τα βρει με τον Ταλάτ αλλά κι αν ακόμα συναινέσει και η Τουρκία, υπάρχουν πολλοί τρελοί σε αυτό τον τόπο που θα ναρκοθετήσουν τις προσπάθειες που γίνονται στην Κύπρο.

Στην Κύπρο με όλους εμάς τους βολεμένους και φοβικούς που ακόμα και μια ιδανική λύση να μας φέρουν δεν θα την υπερψηφίσουμε, μήπως και πέσουν οι τιμές των σπιτιών μας... και άσχετα αν οι άλλοι συμπατριώτες μας χάσουν τα δικά τους οριστικά. Γι' αυτό δεν είμαι αισιόδοξος...

ΠΟΛΙΤΗΣ