aixmes - Το όνειρο δεν θα ήταν όνειρο

Το όνειρο δεν θα ήταν όνειρο

13.03.08

ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

«Να ήτανε Θεέ μου το όνειρο αληθινό και να ξεκινούσαν με τα καλάθια της Καθαράς Δευτέρας για τα ασσιώτικα και λυσιώτικα καταπράσινα και ανθισμένα χωράφια οι Βατυλιώτες (και οι Λυσιώτες) και οι Καλοψιδιώτες, φορτωμένοι με λαγάνες και λαμιτζάνες και όλα τα εδέσματα της ημέρας», έγραφε προχθές ο εκλεκτός συνάδελφος Πάμπος Βάσιλας σε ένα γεμάτο λυρισμό ρεπορτάζ στο «Φιλελεύθερο», κάτω από τον τίτλο «Όνειρο Καθαράς Δευτέρας στη Βατυλή και στην Καλοψίδα».

«Και θα ήταν η Βατυλή και η Καλοψίδα δύο χωριά με ευτυχισμένους μη πρόσφυγες κατοίκους», σύμφωνα με το όνειρο της Καθαράς Δευτέρας του συναδέλφου. Δεν θα ήταν, όμως, όνειρο το όνειρο της Καθαράς Δευτέρας του Βάσιλα, αν δεν απορρίπταμε το τελευταίο σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για την επανένωση της Κύπρου. (Αλλά αυτό δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να το αναφέρει ο εκλεκτός συνάδελφος). Οι κάτοικοι της Άσσιας, της Λύσης, της Καλοψίδας και της Βατυλής θα έκοφκαν την Καθαρά Δευτέρα τη μούττην στα χωράφια τους, στους αγρούς των χωριών τους «στις παστρεμένες αυλάδες των σπιτιών τους με τα λουλούδια να μοσχοβολάνε», σύμφωνα με το λυρικό ρεπορτάζ του συναδέλφου. Με λαγάνες και νταμιτζάνες με κρασάκι και όλα τα εδέσματα της ημέρας. Οι κάτοικοι της Λύσης και της Καλοψίδας θα είχαν επιστρέψει στα χωριά τους από τις 29 Οκτωβρίου του 2006. Συνεπώς, θα έκοβαν τη μούττην της Σαρακοστής στα χωριά τους και την Καθαρά Δευτέρα του 2007. Θα περνούσαν κιόλας δύο Καθαρές Δευτέρες στα χωριά τους.

Τη φετινή, όμως, Καθαρά Δευτέρα θα τη γιόρταζαν στους αγρούς των χωριών τους και οι Μορφίτες και οι κάτοικοι της Αγίας Μαρίνας και της Σκυλλούρας και της Κατωκοπιάς και της Ζώδιας και της Μιας Μηλιάς και της Μύρτου και της Λάρνακας της Λαπήθου (πάρτε ένα χάρτη της Κύπρου να δείτε πού βρίσκεται η Μύρτου, πού βρίσκεται η Λάρνακα της Λαπήθου). Και θα ήταν όλα αυτά τα χωριά και πολλά άλλα «χωριά με ευτυχισμένους μη πρόσφυγες κατοίκους». Και δεν θα ήταν όλα αυτά όνειρο... Τώρα είναι όνειρο και κανένας δεν ξέρει για πόσο θα παραμένει όνειρο. Κανένας δεν αναφέρεται στο καταραμένο σχέδιο που θα μετέτρεπε το όνειρο σε πραγματικότητα. Και η απλή αναφορά στο καταραμένο σχέδιο θεωρείται βλασφημία. (Να λέτε μόνο 8η Ιουλίου ή 8η του Ιούλη). Αναρωτιέμαι: Αν αύριο καταλήξουμε σε συμφωνία για την επιστροφή όλων αυτών των χωριών θα πούμε όχι, δεν θέλουμε, γιατί αυτά βρίσκονταν στο καταραμένο σχέδιο; «Όνειρο Καθαράς Δευτέρας για τον Αναστάση Λάμπρου από την Καλοψίδα, που τα μάτια του τρέχουν ποταμούς δάκρυα την ώρα που λέει με παράπονο ότι επεθύμησε να κόψει τη μούττη κάτω στα κτήματα της Βασιλιτζής, έξω από την Καλοψίδα». Όσο όμως το παράπονο δεν μετατρέπεται σε οργή εναντίον αυτών που εμπόδισαν την επιστροφή τους, δεν υπάρχει ελπίδα.

ΑΛΗΘΕΙΑ