aixmes.com

Του Τάκη Χατζηγεωργίου

Τα αποτελέσματα της συνάντησης των ηγετών των δύο Κοινοτήτων, όπως φαίνονται μέσα από το κοινό ανακοινωθέν, είναι θετικά. Ούτε πολλά λόγια χρειάζονται, ούτε υπέρμετρη αισιοδοξία, αλλά ούτε και μεμψιμοιρίες και καχυποψία.

Αφήνουμε πίσω μας τα φοβικά σύνδρομα και μπαίνουμε στην εποχή που λέει ότι έχουμε πίστη στις δυνάμεις μας και επιχειρούμε το βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η 8η Ιουλίου, από οδόφραγμα (που έτειναν κάποιοι να τη μετατρέψουν) έγινε αυτό που έπρεπε να ήταν εξ αρχής. Οδός διεξόδου. Θεωρώ πως αν η τουρκική πλευρά είχε πρόθεση (όπως διεδίδετο δεξιά -αριστερά) να τορπίλιζε τη συνάντηση, αυτό είναι κάτι που δεν επετεύχθη. Και δεν επετεύχθη (αν αυτό ήθελε), γιατί τα όμματα της διεθνούς κοινότητας στρέφουν τώρα το μικροσκόπιό τους προς την κατεύθυνση της τουρκοκυπριακής πλευράς.

Ελπίζω στη συνέχεια αυτό το μικροσκόπιο να στραφεί προς την κατεύθυνση της Άγκυρας και να της υποδειχθεί ότι πρέπει να μετακινηθεί στο θέμα των στρατευμάτων και του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης, για να αναφερθώ στα πλέον βασικά ζητήματα διαφωνίας. Δεν είναι της ώρας να αναλύσει κανείς τις αιτίες που οδήγησαν σ' αυτό το αποτέλεσμα. Θέλω όμως να πω ότι τελικά στην πολιτική έχει σημασία μόνο το αποτέλεσμα. Καμιά αξία δεν έχει πόσο ψηλά σηκώνεις τη σημαία ή τα συνθήματά σου. Μόνη αξία το αποτέλεσμα. Και επί του παρόντος, έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα. Ως τώρα δεν μπαίναμε σε συνομιλίες, γιατί αν οι συνομιλίες δεν οδηγούσαν σε λύση, θα μας έμενε η διχοτόμηση. Έτσι λέγαμε. Λες και χωρίς συνομιλίες δεν οδηγούμασταν στη διχοτόμηση. Και μάλιστα με καταλογισμό της ευθύνης σε μας. Στη διχοτόμηση με ευθύνη των θυμάτων. Τέτοια πολιτική!

Θα σταθώ λίγο στο τι τρέχει στην Τουρκία, καθώς και στο άνοιγμα της Λήδρας. Τώρα λοιπόν που πέφτει το οδόφραγμα της Λήδρας, ένα αιματηρό σημείο της ιστορίας των Κυπρίων, μια εικόνα οδύνης και εντροπής που μοίρασε τη χώρα στα δύο (και αυτό έγινε από την αφροσύνη και την εξαλλοσύνη των ένθεν και ένθεν εθνικιστών και με την καταραμένη επέμβαση της Τουρκίας), τώρα λοιπόν που φεύγει αυτό το φράγμα, πρέπει να δούμε αν αυτό το γεγονός θα βοηθήσει στη συνολική επίλυση του προβλήματος.

Όλοι νομίζαμε (σκεφτόμασταν) πως η λύση θα φέρει την άρση των οδοφραγμάτων, ενώ τώρα φαίνεται πως αυτή η άρση, προηγείται της λύσης. Και ελπίζουμε πως η λύση θα ακολουθήσει.

Χωρίς όμως καμία αμφιβολία- αυτή τη στιγμή- το άνοιγμα της Λήδρας αποτελεί ένα έναυσμα και μια καλή, ομαλή ατμόσφαιρα στις διαπραγματεύσεις. Τονίζω τη φράση (αυτή τη στιγμή), γιατί νομίζω πως το άνοιγμα των οδοφραγμάτων δεν αποτελεί αυτοσκοπό, πολύ περισσότερο δεν είναι θέληση κανενός να ανοίξει ο δρόμος μόνο και μόνο για να βλέπουμε και να εξοικειωνόμαστε με το τι συμβαίνει απέναντι. Με την κατοχή δηλαδή. Εμείς βλέπουμε πολύ θετικά το άνοιγμα της Λήδρας και του Λιμνίτη και τόσων άλλων οδοφραγμάτων, γιατί πιθανολογούμε ότι αυτό σπρώχνει τη λύση. Δυναμώνει σαν καύσιμο τη μηχανή. Το κύριο όμως που πρέπει να δούμε είναι άλλο. Τι τρέχει στην Τουρκία. Και τι σκοπεύει να κάνει, σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια στην οποία μπήκε ενόψει του νομικού πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν και του Γκιουλ. Πιστεύω πως όποιος λέει ότι η Τουρκία είναι έτοιμη για λύση, κάνει λάθος. Πιστεύω όμως εξίσου πως όποιος λέει ότι η σημερινή Τουρκία είναι η ίδια με την Τουρκία του Ετζεβίτ και του Εβρέν, κάνει ένα πιο σοβαρό λάθος.

Η σωστή διατύπωση είναι κατά την κρίση μου πως η Τουρκία χρειάζεται τη λύση του Κυπριακού. Τη χρειαζόταν χτες, και θα τη χρειαστεί και αύριο. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτό θα την οδηγήσει στην απόφαση να προχωρήσει τώρα!

Θεωρώ όμως ότι το πρόβλημα που ανέκυψε, θα λυθεί σε λίγο χρόνο. Εν πάση περιπτώσει, μέσα στην εξαμηνία. Ο Ερντογάν έχει τη δυνατότητα συνταγματικής μεταρρύθμισης που θα ακυρώνει τις εξουσίες που έχει το Ανώτατο Δικαστήριο απέναντι στον ίδιο και τον Πρόεδρο. Και είναι νομίζω λογικό να πω, πως θα το κάμει.

Πώς θα αντιδράσει το βαθύ τουρκικό κράτος απέναντι σ' αυτή τη "λαίλαπα" που λέγεται Ερντογάν; Έναν μόνον αποτελεσματικό τρόπο έχει. Έναν μόνο. Και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα τον βάλει σε εφαρμογή.

Κλείνω με μια αναφορά στις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες που δείχνουν ικανοποίηση για την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια. Μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν στην ημέρευση της Τουρκίας. Για να μακροημερεύσει η Ειρήνη στον τόπο και την περιοχή. Και να έχει περιεχόμενο η ικανοποίηση που εκφράζουν.

ΠΟΛΙΤΗΣ