aixmes.com

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΛΙΚΙΟΠΟΥΛΟΥ

Ανεπίδεκτοι τελικά αυτοί οι Ιρακινοί. Πέντε χρόνια πέρασαν κι ακόμα να "εκδημοκρατιστούν". Ξύλα απελέκητα και ντουβάρια, που έλεγε και ένας δάσκαλός μου πριν πολλά - πολλά χρόνια στο δημοτικό, που κάτι τέτοιες μέρες μάς παρέδιδε την προβλεπόμενη διδακτέα ύλη επί τροχάδην και στη συνέχεια άρχιζε να μας δείχνει με το δάχτυλο μια - μια τις φωτογραφίες των ηρώων του '21 στους τοίχους και να μας μιλά για τα κατορθώματά τους.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, που στο τέλος τον στραγγάλισαν κάτι πρωτοπαλίκαρα της διχόνοιας και τον έριξαν από την Ακρόπολη. Δεν θυμάμαι και τόσο καλά αλλά από τις εντυπώσεις που μου είχαν δημιουργηθεί, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό τον "ξεπετούσε" στα γρήγορα, πηγαίνοντας στον αμέσως διπλανό που ήταν ο Παπαφλέσσας. Πιθανόν, σκεφτόμουν, ο Γερμανός να μην πολέμησε σε πολλές μάχες και άρα τι να πει ο δάσκαλος;
Ξύλα απελέκητα λοιπόν αυτοί οι Ιρακινοί. Αχάριστοι! Πέντε χρόνια τώρα προσπαθεί να τους εκδημοκρατίσει εκείνος ο απερίγραπτος πλανητάρχης κι αυτοί συνεχίζουν να πηγαίνουν και να σκοτώνονται, καμιά πενηνταριά κάθε μέρα. Συνολικά, 155 χιλιάδες στρατιώτες κι ακόμα 10 χιλιάδες από χώρες τσιράκια έχει εκεί και προσπαθούν, ο ερίφης, όμως οι Ιρακινοί, τίποτα! Κουμπούρες! Τους έριξε έξυπνες βόμβες και βόμβες φωσφόρου, μπας και φωτιστούν λίγο. Παταγώδης αποτυχία. Τους έδεσε με λουρί σκύλου και τους έσερνε ξεβράκωτους στους διαδρόμους του Άμπου Κράιμπ, τους έβαλε να κάνουν πιρουέτες πάνω σε ξύλινα κασόνια, με ηλεκτροφόρα καλώδια στα χέρια και πάλι τίποτα. Αλήθεια πού να βρίσκεται εκείνη η κοπελιά που φωτογραφιζόταν πίσω από τις πυραμίδες από γυμνά ανθρώπινα σώματα κι έσπαγε πλάκα σημαδεύοντας τα γεννητικά τους όργανα;

Τι υπέροχες σκηνές εκδημοκρατισμού και διαπαιδαγώγησης! Κι αυτοί να επιμένουν να μην μαθαίνουν τίποτα... Νισάφι πια! 500 δις δολάρια έχει ξοδέψει αυτά τα πέντε χρόνια ο ερίφης. Γύρω στις 4000 χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες και καμιά τρακοσιά από τα κράτη τσιράκια, άφησαν την τελευταία τους πνοή, κάπου εκεί μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη, καμιά τριανταριά χιλιάδες χωρίς χέρια, χωρίς πόδια, χωρίς μάτια, χωρίς μυαλά και αποτέλεσμα μηδέν. Κι αυτές είναι μόνο οι μετρήσιμες απώλειες, οι "ημέτερες" της ευγενούς αποστολής, διότι αν πιάσουμε και τους άλλους, τις απώλειες των... ιθαγενών, αυτών που τις ανακοινώνουν μέρα παρά μέρα στα δελτία των ειδήσεων, στο ίδιο στιλ που ανακοινώνουν το δελτίο καιρού μιας αίθριας μέρας που ακολουθεί μια άλλη αίθρια μέρα, τότε η φρίκη χάνεται στο περίπου. Περίπου οχτώ χιλιάδες οι σκοτωμένοι Ιρακινοί στρατιώτες και αστυνομικοί. 55 χιλιάδες οι σκοτωμένοι αντάρτες. Μεταξύ 55 και 100 οι χιλιάδες των αμάχων. Κάποιοι όμως κάνουν λόγο για ένα σύνολο κάπου εξακοσίων χιλιάδων θυμάτων, αποτέλεσμα του πεντάχρονου "εκδημοκρατισμού".

Όμως ο πλανήτης δεν κινδυνεύει πλέον από τα "όπλα μαζικής καταστροφής" του Σαντάμ, (που ποτέ δεν βρέθηκαν) δηλώνει ο πρόεδρος Μπους, που βλέπει πρόοδο στο έργο της κατοχής. Πιθανόν να εννοεί το πέρασμα από την δικτατορία του Σαντάμ, στην απόλυτη εξαθλίωση και το απόλυτο χάος της χώρας, με την ανεργία να φτάνει μέχρι και το 50%, με το κοντραμπάντο του πετρελαίου, με τις συμμορίες των κάθε λογής κοντραμπαντιέρηδων, με τη διαφθορά στο 100%, με τον εμφύλιο να μαίνεται ανεξέλεγκτος.

Και πάλι νισάφι. Κάποια στιγμή ίσως και να βαρεθούν να ανατινάζονται και να σκοτώνονται. Κάποια μέρα, ίσως γίνουν πιο "ρεαλιστές", αποδεχόμενοι την κατοχή ως μια ανώτερη μορφή δημοκρατίας και δη εκπαιδευτικής...
Στο κάτω - κάτω πρέπει να έχουν καταλάβει ήδη πως και η παγκόσμια κοινή γνώμη, χειραγωγημένη και ελεγχόμενη, συνήθισε πλέον. Ακούει τα αγγελτήρια της φρίκης με τέτοια απάθεια, λες και μιλάμε για κάποια χολιγουντιανή ταινία απ' αυτές που κάτι μπρατσωμένοι κομάντος, Αμερικανοί φυσικά, καθαρίζουν "κακούς" λες και είναι μύγες ή ξύλα απελέκητα, που έλεγε κι εκείνος ο δάσκαλός μου στο δημοτικό, καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται, όταν κάτι τέτοιες μέρες μας μιλούσε για τους "τρομοκράτες" που ήταν κρεμασμένοι στους τοίχους κι εμείς δεν προσέχαμε.

Κάτι τέτοιες μέρες... Άνοιξη ήταν όπως και τώρα.

ΠΟΛΙΤΗΣ