aixmes.com

«Εμάς ως συντεχνία δεν είναι δουλειά μας να ερευνούμε», είπε ο Σταύρος Σταύρου, πρόεδρος των κυβερνητικών γιατρών, μετά τις καταγγελίες που έκανε κατά συναδέλφων του που, «…πάνω από όλα βάζουν τη δική τους ιδιωτική πελατεία και παραμελούν ασθενείς του δημοσίου». Φυσικά, δεν είναι δουλειά των γιατρών να παριστάνουν τον Πίτερ Ουστίνωφ σε ρόλο Ηρακλή Πουαρό ή τον Παπακώστα που ψάχνει τον Κίτα σε διαμέρισμα στον Πρωταρά.

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ έδιναν τις λίστες στα μουλωχτά. Και μιλούσαν για αξιοκρατία στα φανερά. Σήμερα στο φως της ημέρας, οργανώνουν συσκέψεις, παρα-συσκέψεις και συναντήσεις, κάνουν δηλώσεις επωνύμως και, άμα λάχει, δίνουν τα ονόματα στη φόρα. Χωρίς να κοκκινίζουν για την πολιτική ύβρη.

Ονομάζουν δημοκρατία το κομματικό μέρισμα στη νομή της εξουσίας, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε ευήθεις ανθρώπους.

Λόγος όμως δεν μας έπεφτε αν αυτός ο -πολύβουος και πολύχρωμος- κομματικός θίασος που πηγαινο-έρχονταν  στο Μέγαρο, συζητά για «τα σχέδια ανάπτυξης των ημικρατικών οργανισμών σε καιρούς οικονομικής κρίσης». Απαπαπα…

Δεν υπάρχει χρόνος για τέτοια πράγματα. Εδώ και μερικούς μήνες, απλώς παζαρεύουν. Θέσεις, ονόματα, κριτήρια… παζαρεύουν για το κομμάτι της εξουσίας που τους «αναλογεί».

Και όταν τελειώσει το παζάρεμα, θα γκρινιάξουν ή θα πανηγυρίσουν,  αναλόγως με το κομμάτι που πήραν. Δεν θα αντιδράσουν κρίνοντας αν αυτοί που διορίστηκαν είναι καλοί, αλλά αν είναι αυτοί που «προτείναμε». Έτσι ορίζει ο κώδικας αξιών των πολιτικών παιγνίων. Έτσι ορίζει ο φυσικός νόμος της κομματικής ισορροπίας. Αλλά, δεν είναι έτσι που ορίζεται η δημοκρατία.

Δείγμα κομματοκρατίας είναι και τούτο.  

Αν ο κύριος Βγενόπουλος αποκαλούσε "δικτάτορα" τον Δημήτρη Χριστόφια ή τον Χαρίλαο Σταυράκη ή άλλο υψηλά ιστάμενο πολιτειακό αξιωματούχο, είναι αμφίβολο κατά πόσον θα τελείωνε ποτέ η προχθεσινή συνεδρία της επ. Θεσμών.

1.  Αν στους αντιστασιακούς που εργάζονται σήμερα στη δημόσια υπηρεσία προσφέρονται τιμητικές προαγωγές, αυτοί που βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα, με ποιο τρόπο θα τιμηθούν;

2.  Αν στους ζώντες αντιστασιακούς προσφέρονται χρήματα (υπό τύπον προαγωγών και συντάξεων), για τις οικογένειες των αποθανόντων πατρίδος, τι πρέπει να κάνει το κράτος; Να τους δώσει άλλη μια πλακέτα;

3.  Αν υπήρχαν τόσοι πολλοί αντιστασιακοί όσοι είναι αυτοί που σήμερα προάγονται και τιμώνται, γιατί οι πραξικοπηματίες έκαναν περίπατο ίσαμε το προεδρικό;

4. Αν προάγονται αντιστασιακοί που ήταν στο γυμνάσιο, τι πρέπει να γίνει με την μαθητιώσα νεολαία που ξεσηκώθηκε εναντίον των αποικιοκρατών;

 5. Ποια είναι τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάποιος αντιστασιακός; .  

«Άτομα ικανά, έντιμα, τα οποία θα θέλουν να προσφέρουν με την ανάληψη των πόστων σε αυτούς τους ημικρατικούς οργανισμούς και όχι να αποκομίσουν τα ίδια, τα όποια οφέλη». Αυτά είναι τα κριτήρια τα οποία έθεσε ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού για τα πρόσωπα που θα διοριστούν στα νέα διοικητικά συμβούλια.  

Η ατζέντα της επικαιρότητας, πολλές φορές, είναι όπως το μετεωρολογικό δελτίο. Προβλέπονται βροχές και έρχεται καύσωνας. Ξεκινά το ρεπορτάζ για τα κρούσματα γρίπης και καταλήγει στις ελλείψεις του νοσηλευτικού προσωπικού. Αρχίζεις να ψάχνεις για το μπάχαλο στις Πρώτες Βοήθειες και προκύπτει θέμα για τα σχέδια υπηρεσίας των γιατρών. Εξετάζεις την κόντρα για τα GCE και φθάνεις στο όριο αφυπηρέτησης των καθηγητών. Με τέτοιο κράτος δεν μπορούν να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις. Είναι πολλές οι ασταθείς «καιρικές συνθήκες».   

μαγειρεύτηκε η Αποστασία