«Τα σημερινά δεινά μας με τις νέες περικοπές στο νερό, είναι απότοκα πολλών αμαρτιών, ανεπαρκειών και ψηφοθηρικών ιδιοτελειών κομμάτων και τοπικιστικών ετσιθελισμών», υποστηρίζει στο χθεσινό άρθρο του στη «Σημερινή», ο αγαπητός συνάδελφος Σάββας Ιακωβίδης, ο οποίος σπεύδει να διαχωρίσει, κάπως, από τις αμαρτωλές, κομματικές ιδιοτέλειες, την κυβέρνηση Κληρίδη.

«Επί διακυβέρνησης Κληρίδη -γράφει- είχε επιχειρηθεί να τεθούν οι βάσεις για την επίλυση του χρόνιου και συνεχώς επιτεινόμενου υδατικού μας εφιάλτη, αλλά πλεόνασε η φωνασκούσα δημαγωγία, ο ασύμμετρος λαϊκισμός και η καλπάζουσα ανευθυνότητα, επειδή έπρεπε να ικανοποιηθεί η τοπικιστική συμφεροντολογική επιπολαιότητα».

Χαίρομαι που ο συνάδελφος μας θυμίζει ότι στις 20.1.2000, η ολομέλεια της Βουλής καταψήφισε κονδύλι ύψους 808.800 λιρών για τη δημιουργία σταθμού αφαλάτωσης στο Ζακάκι, με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η κατασκευή του. Αυτοί που καταψήφισαν εκείνο το κονδύλι για να εμποδίσουν τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή και κατ' επέκταση την κατασκευή του εργοστάσιου της αφαλάτωσης, ήταν οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, οι Οικολόγοι, ο ανεξάρτητος τότε Μ. Ματσάκης και ένας βουλευτής του ΔΗΣΥ ο Στ. Στυλιανού (μεταπήδησε αργότερα στο Ευρωκό), ενώ ένας άλλος βουλευτής του ΔΗΣΥ, ο Ρ. Ερωτοκρίτου, αποχώρησε με τρόπο από την ψηφοφορία. Υπέρ του κονδυλίου και της αφαλάτωσης, ψήφισαν ο ΔΗΣΥ και οι ΕΔΗ.

Ο κοινοτάρχης Ζακακίου χαρακτήρισε «ιστορική» την απόφαση της Βουλής, επειδή «δικαίωνε» τους αγώνες των κατοίκων και καταδείκνυε τους λανθασμένους χειρισμούς της κυβέρνησης...

Θαυμάζω τον αγαπητό Σ. Ιακωβίδη, που φτάνει στο σημείο να δεχτεί ότι: «Πόσο δίκαιο είχε ο Μιχ. Παπαπέτρου που, σε πρόσφατο κείμενό του, μαστίγωνε τη θορυβούσα ανευθυνότητα των Φαρισαίων και υποκριτών των κομμάτων, που τότε είχαν εκμανεί, επειδή ο Κ. Θεμιστοκλέους, με την ενθάρρυνση του Κληρίδη, είχε εξαγγείλει τη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης, εκτός από το Ζακάκι, στην Πάφο και στο Παραλίμνι».

Θα προσθέσω και κάτι ακόμα. Οι Ζακακιώτες, με την υποκίνηση των αντιπολιτευόμενων τότε κομμάτων, ξεχύθηκαν στους δρόμος της Λεμεσού και διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στην πρόθεση της κυβέρνησης Κληρίδη, εμφανίζοντας ένα γάιδαρο στη θέση του υπουργού Γεωργίας. Ο κ. Περδίκης του νερού και της φύσης εξαπέλυε μύδρους κατά της αφαλάτωσης, ωσάν να επρόκειτο για πυρηνικό αντιδραστήρα. Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Κίκης Γιάγκου είχε την απαίτηση να κλείσει και το εργοστάσιο αφαλάτωσης στη Λάρνακα, επειδή όπως τον πληροφόρησαν οι μυστικές υπηρεσίες ήταν κατασκοπευτικός σταθμός των Ισραηλινών.

Αυτά τα κωμικά και ανεύθυνα σημειώνονταν το 2000 από τους φωνασκούντες δημαγωγούς. Όμως, αγαπητέ Σ. Ιακωβίδη, ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα σήμερα αν οι φωνασκούντες δημαγωγοί δεν ενθαρρύνονταν από τους σιωπούντες υποστηριχτές.

ΑΛΗΘΕΙΑ