Χρειάζονται ομάδες μελετών του κυπριακού;
20.03.08

ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στην «Αλήθεια» (Τρίτη, 18 Μαρτίου 2008), η ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού μελετά τη δημιουργία «εξειδικευμένων ομάδων μελετών του κυπριακού, στην οποία θα συμμετέχουν επιστήμονες και προσωπικότητες με εμπειρίες στο εθνικό θέμα».


«Στη σκέψη του Νίκου Αναστασιάδη, του προέδρου του ΔΗΣΥ, φέρεται να είναι η δημιουργία δύο ή τριών τέτοιων ομάδων μελετών του κυπριακού, με την κάθε μια ν' ασχολείται με εξειδικευμένες πτυχές του προβλήματος, όπως για παράδειγμα τη νομική - συνταγματική πτυχή, την οικονομική πτυχή κ.ά.», σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες. Μετά, όμως, από μισό σχεδόν αιώνα κυπριακού δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι αντικείμενο «επιστημονικών» μελετών και ούτε πιστεύω ότι η δημιουργία «ομάδων μελετών του κυπριακού» θα συμβάλει αυτή τη στιγμή στην επίλυσή του. Το κυπριακό δεν μπορεί να είναι επ' άπειρον αντικείμενο επιστημονικών ή άλλων μελετών και οι προσπάθειες ενός μεγάλου κόμματος όπως ο ΔΗΣΥ δεν μπορούν, κατά τη γνώμη μου, να επικεντρώνονται αυτή τη στιγμή σε θεωρητικές φιλολογικές μελέτες αλλά στο πώς θα συμβάλει στην επίλυσή του το συντομότερο δυνατό. Για το κυπριακό υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες μελέτες για όλες του τις πτυχές, εξειδικευμένες και μη εξειδικευμένες και δεν πιστεύω ότι θα βοηθήσει σε οτιδήποτε η παραγωγή και άλλων μελετών. Το κυπριακό είναι πολιτικό πρόβλημα, το οποίο θα λυθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και γι' αυτό τον σκοπό, γι' αυτή τη διαδικασία υπάρχει, όπως αναφέρει ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών στην τελευταία έκθεσή του για την Κύπρο «ένας σημαντικός όγκος εργασίας και βασικές συμφωνίες για όλες τις παραμέτρους (του προβλήματος) πάνω στις οποίες έχουμε ήδη εργασθεί τις περασμένες δεκαετίες». Δεν γνωρίζω, λοιπόν, τι νέο θα μπορούσε να προσθέσουν οι ομάδες μελετών του κυπριακού σ' αυτό τον «όγκο εργασίας και βασικών συμφωνιών για όλες τις παραμέτρους του κυπριακού». Αυτό που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων και κυρίως οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, σ' αυτό το στάδιο είναι η σωστή ενημέρωση του λαού γι' αυτό το σημαντικό όγκο εργασίας, στον οποίο αναφέρεται ο Μπαν Κι Μουν στην έκθεσή του και για ορισμένα στοιχειώδη πράγματα, που μέχρι τώρα οι ηγεσίες δίσταζαν να πουν στο λαό. Αναφέρω σαν παράδειγμα τη δήλωση του προέδρου Χριστόφια ότι η Κερύνεια θα βρίσκεται μετά από τη λύση κάτω από τουρκοκυπριακή διοίκηση, η οποία προκάλεσε έκπληξη ακόμη και μεταξύ των δημοσιογράφων σαν να επρόκειτο για κάτι το άγνωστο. Δεχτήκαμε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία πριν από δεκαετίες αλλά δεν τολμούσαμε να πούμε καθαρά ότι ένα τμήμα της νήσου θα βρισκόταν κάτω από τουρκοκυπριακή διοίκηση. Αυτά, λοιπόν, που θα 'πρεπε να πούμε στο λαό είναι γνωστά στις ηγεσίες και δεν χρειάζεται να τα μάθουμε από ομάδες μελετών του κυπριακού. Το κυπριακό καλά το έχουμε μελετήσει, είναι καιρός να το λύσουμε.

 

ΑΛΗΘΕΙΑ