Του Άθου Αγαπητού*

Πρόσφατα γιορτάσαμε την Παγκόσμια Μέρα Νερού. Του νερού που στον τόπο μας έφτασε να αποτελεί είδος πολυτελείας, είδος προς εξαφάνιση. Στον τομέα "υδατικό" φτάσαμε στο σημείο ΜΗΔΕΝ. Δεν αποτελεί βέβαια καμιά είδηση αυτό που γράφω, αφού όλοι μας γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι με τις συνεχείς ανομβρίες, ήταν απλά ζήτημα χρόνου να φτάναμε σε αυτό το τραγικό σημείο. Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το θέμα της λειψυδρίας, και όχι μόνο της ανομβρίας, μαστίζει την Κύπρο εδώ και πολλά χρόνια. Από έκτοτε, ακόμα και μέσα από τις πιο παλιές ιστορίες που περνούν από παππού σε εγγονό, η ανομβρία ήταν κάτι το πολύ συνηθισμένο για την Κύπρο. Πως όμως τα καταφέραμε έτσι που παρά το γεγονός ότι είμαστε μια πολύ ξηρή χώρα, που δεν έχουμε σχεδόν καθόλου βροχή πολλές χρονιές, να μην έχουμε καμιά απολύτως πολιτική που να μας θυμίζει ότι η Κύπρος μαστίζεται από έλλειψη νερού και ως εκ τούτου υπάρχουν περιορισμοί, κανονισμοί και συγκεκριμένες πολιτικές. Πως είναι δυνατόν για παράδειγμα, μια χώρα που κινδυνεύει να μετατραπεί σε έρημα να αποφασίζει να δίνει δεκάδες άδειες δημιουργίας γηπέδων γκολφ τα οποία, χωρίς να προσφέρουν απολύτως τίποτα, θα κατασπαταλούν εκατομμύρια τόνους νερού. Πως είναι δυνατόν μια χώρα με σχεδόν μηδενική βροχή και καθόλου υδάτινους πόρους να έχει μια από τις ψηλότερες θέσεις παγκόσμια σε ιδιωτικές πισίνες; Το κάθε σπίτι (ή καλύτερα το κάθε πλούσιο σπίτι) πρέπει, με βάση τους κανόνες της "αριστοκρατικής" συμπεριφοράς των νεοκυπρίων να διαθέτει μια πισίνα. Η οποία βέβαια για να είναι χρήσιμη, πρέπει να γεμίζει με νερό. Άλλα πολλά εκατομμύρια τόνοι νερό για το τίποτα. Πως είναι δυνατόν να έχουμε τόση μεγάλη έλλειψη νερού κι όμως να αφήνουμε να διαρρέει μέχρι και το 40% του νερού από το δίκτυο μεταφοράς, λόγω πεπαλαιωμένων και χαλασμένων σωλήνων; Όλα αυτά και πολλά άλλα θα έπρεπε να αποτελούσαν τα κύρια σημεία αναφοράς ενός φορέα διαχείρισης υδάτινων πόρων. Ενός φορέας που αποτελεί υπόσχεση κυβερνήσεων εδώ και πολλά χρόνια. Ελπίζουμε ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει να γίνει επιτέλους πράξη η δημιουργία του Φορέα, σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί και να επιλύσουμε ότι μπορεί να επιλυθεί στο σοβαρό πρόβλημα του νερού.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

*O Άθος Αγαπητού είναι Δημοτικός Σύμβουλος Στροβόλου Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών.