Λύσεις λόγω ανικανότητας
28.03.08

(Κύριο Άρθρο Φιλελεύθερου)

 

ΟΙ αρμόδιοι αποφάσισαν και προχώρησαν σε ένα σχεδιασμό για την έναρξη περικοπών στο νερό. Τα νοικοκυριά θα έχουν νερό οκτώ ώρες κάθε σαράντα οκτώ. Όσο κι εάν αυτό φαντάζει απίστευτο, αποτελεί μια πραγματικότητα στην καθημερινότητά μας. Για να αποφύγουμε τα χειρότερα, σημειώνουν οι ειδικοί που επανεμφανίσθηκαν στο προσκήνιο. Αυτή ήταν και η πιο εύκολη λύση. Να γίνουν δραστικές περικοπές. Η λύση που έχει επιλεγεί, επιβεβαιώνει την αδυναμία των αρμοδίων να διαχειριστούν διαχρονικά ένα υπαρκτό και ορατό πρόβλημα. Τις ελλείψεις, τις αδυναμίες, την ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων και των τεχνοκρατών, την πληρώνει- δυστυχώς ο πολίτης. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή οι πολιτικοί φοβόντουσαν το πολιτικό κόστος και παρουσιάσθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Επειδή οι τεχνοκράτες δεν ανέλαβαν το βάρος της ευθύνης, το οποίο τους αναλογεί και να προχωρήσουν και να διαμορφώσουν ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό. Ένα σχεδιασμό, ο οποίος θα μπορεί να βοηθήσει ώστε να διαμορφωθούν συνθήκες, που θα διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει έλλειψη νερού. Μπορούμε να αντιληφθούμε τις επιπτώσεις που προκαλούν οι καιρικές συνθήκες. Αντιλαμβανόμαστε τα προβλήματα που προκαλούνται από την παρατεταμένη ξηρασία. Δεν είμαστε, ωστόσο, η μοναδική χώρα στον κόσμο που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα. Σε άλλες χώρες, όμως, τα ζητήματα τούτα αντιμετωπίζονται με μακρόπνοες στρατηγικές.

Οι πολίτες καλούνται να προσαρμοσθούν στα νέα μέτρα που εκ των πραγμάτων αναγκάσθηκε η Κυβέρνηση να εξαγγείλει καθώς η κατάσταση οδηγήθηκε στο απροχώρητο. Καλούνται να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει. Να διαχειριστούν σωστά το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει θέσει το κράτος για αντιμετώπιση της έλλειψης νερού. Οι πολίτες, εκτιμούμε πως θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση πραγμάτων που έχει διαμορφωθεί. Οι πολίτες, όμως, είναι αυτοί που καλούνται ουσιαστικά να πληρώσουν την ανικανότητα πολιτικών και τεχνοκρατών να δώσουν λύσεις σε ένα διαχρονικό πρόβλημα. Και όπως συναφώς προκύπτει από τις δημόσιες συζητήσεις που διεξάγονται γύρω από το ζήτημα τούτο, λύσεις υπήρχαν πολλές.

Πρωτίστως, όμως, δεν υπήρξε πολιτική βούληση. Η παραγωγή λύσεων και έργων έχει ως φαίνεται λιγότερη σημασία από το πολιτικό κόστος.

Ο Φιλελεύθερος