Το μυαλό στο κενό

Μια κραυγή

Ακατασίγαστη

Ένα παραλήρημα

Ακατανόητο

Πού πας

Πούθ' έρχεσαι

Και τώρα τι

Μετά ποιος

Γιατί

Το χρέος

Το ταξίδι

Ο προορισμός

Δεν ξέρω τίποτα

Μια κραυγή μόνο

Δυνατή

Ακατατάλυτη σκέψη

Ο νους κάνει παιγνίδια

Λευκό φως

Ένας ακαπήλευτος θεός

Υπάρχει

Φωνάζει

Μέσα μου

Γυρεύει να κοινωνήσει

Υπάρχει κανείς;

Το κενό καθηλώνει

Την ύλη

Δυο κορμιά

Χώρια

Σύνορα παντού

Ο Θεός κρέμεται

Μέσα μου

Άβυσσος

Τίποτα δεν τον σώζει

Σκάβω με μανία

Τίποτα

Σκάβω

Το μάτι θολώνει

Σκάβω

Πνίγεται η κραυγή

Ανάσα

Ακούω

Σκύβω

Ναι, ακούω

Μια ψυχή αναπνέει

Αναπνέυει

Ο νους

Φέγγει

Το πνεύμα

Ανοίγει

Ο Θάνατος

Αναδιπλώνεται

Μια ζωή

Ανασυντάσσεται

Μοίρα