Ο Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Χριστόφιας ανακοίνωσε χθες ότι αποφάσισε να τροποποιήσει ξανά το σχέδιο υπηρεσίας του γενικού διευθυντή της Βουλής ώστε η βάση των υποψηφίων να μεγαλώσει για να καλύπτει εντός και εκτός Βουλής, εντός και εκτός δημόσιας υπηρεσίας ενδιαφερόμενους. Η πράξη του κ. Χριστόφια από τη μια φανερώνει την προηγούμενη λανθασμένη απόφασή του κι από την άλλη τον τιμά που διορθώνει ένα λάθος. Τον τιμά που δεν στέκει πεισματικά και δογματικά σε αυτό που προαποφάσισε. Το ουσιαστικότερο όμως που αφορά η σχετική απόφαση είναι το άνοιγμα που γίνεται. Το ότι μια τόσο σημαντική θέση μετατρέπεται από μόνο προαγωγής, σε προαγωγής και πρώτου διορισμού. Κι αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να ισχύει για όλες τις θέσεις στη δημόσια υπηρεσία. Να είναι ανοικτές σε όλους και οι καλύτεροι να τις καταλαμβάνουν. Ο διορισμός σε δημοσιοϋπαλληλική θέση πρέπει να γίνεται στη βάση των προσόντων και όχι αν ο άλφα ή ο βήτα δημόσιος υπάλληλος έχει υπηρεσία τόσων ή περισσότερων ετών. Αυτό δεν του παρέχει κατ' ανάγκη και περισσότερα προσόντα. Αντίθετα, μια διοικητική θέση στον ιδιωτικό τομέα προσφέρει περισσότερες εμπειρίες και συνήθως κατέχεται από άτομο ικανό και με προσόντα περισσότερα από αυτά που χρειάζονται. Το ίδιο δεν μπορώ να ισχυριστώ και για τη δημόσια υπηρεσία (δυστυχώς). Εξάλλου ο εμβολιασμός της δημόσιας υπηρεσίας με στελέχη που θήτευσαν στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς αμφιβολία, θα συμβάλει στη βελτίωσή της. Κι έστω και κατ' ελάχιστον να συμβαίνει αυτό, είναι σημαντικό.