Εφεδρεία ή αγγαρεία;

07.05.08

Εν δύο κάτω... έχουμε στρατό βαρβάτο. Και άλλες μπούρδες. Όσοι από σας έχετε πάει εφεδρεία κάποια στιγμή τους τελευταίους μήνες, μάλλον θα έχετε ίδια εικόνα για το ξεχαρβάλωμα της ε.φ. Παρουσιάζεσαι. Δίνεις ΦΑΠ, υπογραφείς σε καμιά 15αριά χαρτιά (ούτε σε τράπεζα δεν βάζεις τη τζίφρα σου τόσες φορές), ελέγχεται δια οφθαλμού και εξ αποστάσεως το G3 που ‘σαι χρεωμένος και βουρ για Κ.Ψ.Μ. Να περάσει έτσι, τουλάχιστον, η πρώτη ώρα. Κανά δίωρο μετά κατεβαίνει ο Διοικητής, χαλαρά-χαλαρά, συνήθως με μερικά κιλά παραπάνω από την τελευταία φορά που τον είδες. Επαναλαμβάνει το ποίημα: πόσο σημαντική είναι η εφεδρεία, την άλλη φορά που θα έρθετε να μην αργήσετε, να φέρετε το τάδε και το δείνα μαζί σας, θα κάνετε εκπαίδευση και πάει λέγοντας... Τελειώνει η αναφορά, φεύγει ο διοικητής και αρχίζει η (κοινωνική) ενημέρωση. Με τους παλιοσειράδες. Κουβεντιάζεις, ξανα-κουβεντιάζεις, μαθαίνεις ποιος παντρεύτηκε, ποιος γέννησε, ποιος χώρισε και τα λοιπά. Κουβέντα στην κουβέντα, καφέ στον καφέ, τσιγάρο στο πακέτο, κανά τρίωρο μετά πλησιάζει η ώρα της αποδέσμευσης. Τα μόνιμα (υπο)στελέχη αποκτούν ξανά υπόσταση και ονοματεπώνυμο. Χάσαμε που χάσαμε μερικές ώρες κάνοντας το απολύτως τίποτα, ας γλυτώσουμε τουλάχιστον την τελευταία ώρα. Κατά τα λοιπά,  αυτό σου λένε είναι εφεδρεία και όχι αγγαρεία. O κληρωτός