Του Άριστου Μιχαηλίδη

Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε αν η απεργία των καθηγητών είναι το πιο κατάλληλο μέτρο για το θέμα που παλεύουν, δηλαδή την εισαγωγή φοιτητών στο πανεπιστήμιο με εξετάσεις GCE, αλλά σίγουρα η αδράνεια τους δεν θα ήταν το καλύτερο.

Είναι προφανές ότι θέλουν να στείλουν μήνυμα προς το υπουργείο Παιδείας, που δεν έπραξε τα δέοντα για να αποτρέψει τον αυταρχισμό της συγκλήτου του πανεπιστημίου. Και γι΄ αυτό η απεργία τη μέρα που ξεκινούν οι εξετάσεις των μαθητών, στέλνει μάλλον το πιο ισχυρό μήνυμα.
 

Το θέμα είναι να έχει την ευαισθησία ή την ικανότητα ο υπουργός Παιδείας να λάβει το μήνυμα. Γιατί μέχρι τώρα, τα άλλα, τα ήπια μηνύματα, δεν τα έλαβε. Αντίθετα, αμέσως μόλις προέκυψε το ζήτημα τάχθηκε με μεγάλη ευκολία υπέρ των αποφάσεων της συγκλήτου, χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία της αυτονομίας.

Επί της ουσίας, τώρα, η πρόκληση δεν προέρχεται από τους καθηγητές. Αλλά από τη σύγκλητο του πανεπιστημίου, που αντί με τις ενέργειες να θεμελιώνει το διάλογο και να καθοδηγεί την κυπριακή κοινωνία, εδώ και δυο μήνες κάνει επίδειξη ξεροκεφαλιάς. Πήρε μια απόφαση, με την οποία διαφωνεί η πλειοψηφία όσων επηρεάζονται. Οι καθηγητές, οι μαθητές και οι γονείς. Αλλά, δεν μπορεί να αναβάλει την εφαρμογή της και οι μόνοι λόγοι που δίνει γι΄ αυτό, περιγράφουν απλώς την εγωιστική στάση των πέντε, έξι μελών της συγκλήτου. Προασπίζονται λένε την αυτονομία του πανεπιστημίου, ενώ στην πραγματικότητα προασπίζονται μια αυθαιρεσία.

Η αυτονομία στα δημόσια πανεπιστήμια θέλει να προστατεύσει την ανεξαρτησία της γνώσης, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τη δημοκρατία της ανώτερης εκπαίδευσης έναντι του αυταρχισμού της πολιτικής εξουσίας και όχι να επιβάλει τον αυταρχισμό των πανεπιστημιακών. Η κόντρα με ολόκληρη σχεδόν την κοινωνία δεν είναι αυτονομία, είναι επίδειξη εξουσίας, που δεν περιμένει κανείς από πνευματικούς ανθρώπους. Εξάλλου, με το διάλογο θα μπορούσαν να ανακαλύψουν οι καθηγητές του πανεπιστημίου ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι να δώσουν ευκαιρία στους αποφοίτους των ιδιωτικών σχολείων να σπουδάζουν στο κυπριακό πανεπιστήμιο.

Ένας από τους πεντέξι, που παίρνουν τις αποφάσεις, σκέφτηκε την εισαγωγή με τις εξετάσεις των GCE, αλλά δεν άκουσαν και καμιά άλλη ιδέα αφού μόνοι τους σκέφτηκαν, μόνοι τους αποφάσισαν. Και κατέληξαν να προασπίζονται από ξεροκεφαλιά (επαναλαμβάνω) μια απόφαση που δεν πέρασε από διάλογο, δεν εξετάστηκε από όλες τις πλευρές, δεν συζητήθηκαν τα υπέρ και τα κατά.

Έτσι το κυπριακό πανεπιστήμιο θα είναι το μοναδικό στον κόσμο, που θα δέχεται Κύπριους φοιτητές με εξετάσεις ενός άλλου κράτους, της Βρετανίας. Για να διαιωνίζει και την εξάρτηση του τόπου από τη χώρα αυτή, εκεί που περιμέναμε ότι με τις γνώσεις και τους προβληματισμούς τους οι πανεπιστημιακοί μας ταγοί θα βοηθούσαν ακριβώς για το αντίθετο. Την απεξάρτηση δηλαδή του τόπου από τη Βρετανία.

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος