Μνημόνιο απαντήσεων
11.06.08
Μόλις τρεις μήνες έχουν περάσει από την απομάκρυνση του Τάσσου Παπαδόπουλου από την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα σημάδια της αλλαγής, είναι ορατά.

Λίγες μόνο βδομάδες ήταν αρκετές για να ανατραπεί το σκηνικό. Από την απαισιοδοξία, την δήθεν διεκδικητικότητα και την πολιτική του μάγκα ανοίξαμε επιτέλους παράθυρο στην ελπίδα με κινητικότητα, διάθεση για διάλογο και προπαντός καλή θέληση !
΄Όσα σκόπιμα δεν πέτυχε ο Τάσσος Παπαδόπουλος σε 5 χρόνια τα κατάφερε ο Δημήτρης Χριστόφιας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Άνοιξε η Λήδρας, βρέθηκαν οι δύο ηγέτες ήδη δύο φορές, ξεκίνησαν οι τεχνικές επιτροπές, ανακοινώθηκαν μέτρα στήριξης των Τ/Κ και μόλις πριν λίγες μέρες υπογράφτηκε μνημόνιο συναντίληψης με την Μεγάλη Βρετανία.
Ένα μνημόνιο που τονίζει την επιδίωξη λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), με πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται από τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με συγκεκριμένες αναφορές σε μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, και μια διεθνή προσωπικότητα του νεοσύστατου κράτους.
Τα πιο πάνω προς αυτούς που έκτισαν και συνεχίζουν να κτίζουν πολιτικές καριέρες με γνώμονα ένα δημοψήφισμα, καριέρες βασισμένες πάνω στον πολιτικό μύθο της δήθεν Ευρωπαϊκής Λύσης και του ευρωπαϊκού δικαίου. Προς αυτούς που θέλουν να μας σπρώξουν ολοένα πιο κοντά στην διχοτόμηση και στην μονιμοποίηση της σημαίας του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο. Προς αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι η δική τους ξεροκεφαλιά πολλαπλασιάζει τον εποικισμό στον βορρά. Σε αυτούς που δήθεν αποδέχονται λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά λένε ότι «παρέλαβαν κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο και δεν θα παραδώσουν κοινότητα».

Οι απορριπτικές δυνάμεις του τόπου αρκούνται πλέον σε δηλώσεις περί «Ε/Κ που εκπροσωπούν τις θέσεις της Τουρκίας». Όλα αυτά φυσικά αποτελούν προθέρμανση για το τί πρόκειται να ακούσουμε σε περίπτωση που οδηγηθούμε σε νέο δημοψήφισμα.
Πλέον γελάει και το παρδαλό κατσίκι σχετικά με τις προθέσεις του πρώην προέδρου, αναφορικά με την λύση του Κυπριακού προβλήματος, και προπαντός τον σεβασμό που εκπέμπει η προσωπικότητα του στον ξένο παράγοντα. Εκεί που οι σφαλιάρες είχαν γίνει καθημερινό φαινόμενο (Συρία, Βρεττανία, Ιταλία) και εκεί που όλοι μιλούσαν μοναχά για άρση της απομόνωσης των Τ/Κ σήμερα παρακολουθούμε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από τις ξένες δυνάμεις. Όλοι μιλούν για την ανάγκη λύσης του Κυπριακού προβλήματος, για ανατροπή του κλίματος και για το όραμα για επανένωσης της πατρίδας μας.
Τώρα γιατί δεν γίνονταν οι πιό πάνω δηλώσεις από τους «ξένους» τα προηγούμενα πέντε χρόνια...ρωτήστε καλύτερα τον Τζάκ Στρό ή τον Φερχόιγκεν. Κάτι μπορεί να ξέρουν να σας πουν...

Akkornteon