Ο σταυρός της Χαρίτα Μάντολες
15.07.08

«Όσοι απ' αυτούς επιθυμούν να παραστούν στην κηδεία είναι ευπρόσδεκτοι, όμως κανένας απ' αυτούς δεν θα μιλήσει.

Θα μιλήσει μόνο ένα μέλος της οικογένειας και ένα φιλικό πρόσωπο. Δεν θέλουμε πολιτικούς να φκάλουν λόους. Τα δύο άτομα που θα μιλήσουν εκ μέρους της οικογένειας είναι αρκετά».

(Σημ: οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Το Σάββατο, στις 11 το πρωί, στο ιερό ναό Αποστόλου Λουκά στο συνοικισμό Αγίου Αθανασίου στη Λεμεσό, αυτή η γυναίκα κηδεύει την οικογένεια της. Κηδεύει σύζυγο, πατέρα και δύο γαμπρούς. Μετά από 34 χρόνια. 34 χρόνια γεμάτα ελπίδα, ερωτήματα, υποσχέσεις, εφιάλτες, αγώνες, νυχτοξημερώματα στα οδοφράγματα με μαύρη φορεσιά. Τούτη η γυναίκα πάλεψε σχεδόν μόνη. Κουβάλησε τον σταυρό της, μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα. Λύγισε, σηκώστηκε, ανέβηκε πόντο-πόντο το βουνό της. Με αξιοπρέπεια. Το Σάββατο του αποχαιρετισμού, ας σταθούμε δίπλα της, ανώνυμα κι απλά. Γιατί κουβάλησε και το δικό μας σταυρό. γ. αγ.

γ.αγ.