«Ο μήνας Αύγουστος έχει συνδέσει το όνομα του με μια σειρά τραγικών γεγονότων που έπληξαν τη Κύπρο και την Ελλάδα».

Του Φρίξου Δαλίτη *

«Τον Αύγουστο, δεν υπάρχουν ειδήσεις», είχε γράψει κάποτε ο Ιταλός καθηγητής Σημειωλογικής Ουμπέρτο Έκο, θέλοντας να θίξει το γεγονός ότι τον κατεξοχήν μήνα διακοπών, ελάχιστοι ασχολούνται με την ειδησεογραφία. Κατά ένα παράδοξο όμως τρόπο για την Κύπρο και το Ελληνισμό γενικότερα, οι μεγαλύτερες τραγωδίες της σύγχρονης ιστορίας, γράφτηκαν Αύγουστο μήνα. Αποτελεί παραδοξότητα το να πιστεύει κάποιος στη συνομωσία του σύμπαντος και των κακών πνευμάτων σε συγκεκριμένη μάλιστα περίοδο του χρόνου. Είναι όμως κάποιες φορές, που τα γεγονότα σε αναγκάζουν να το σκεφτείς.

Ο μήνας Αύγουστος έχει συνδέσει το όνομα του με μια σειρά τραγικών γεγονότων που έπληξαν τη Κύπρο και την Ελλάδα. Είναι αυτές τις φορές, που όταν ο δημοσιογράφος αναλογίζεται όλα αυτά που έχουν συμβεί κατά καιρούς τον Αύγουστο, συνειδητοποιεί ότι, καλύτερα να βολοδέρνει το νου του για να βρει είδηση, παρά να τρέχει ξοπίσω γεγονότων όπως αυτών που έτυχαν κατά το πρόσφατο αλλά και πιο μακρινό παρελθόν.

 Όπως στην περίπτωση της μεγαλύτερης τραγωδίας που έλαβε χώρα εν καιρώ ειρήνης στην Κύπρο, πριν από τρία χρόνια παραμονή της μεγάλης εορτής του Δεκαπενταυγούστου. Όταν η πτήση του μοιραίου αεροσκάφους της εταιρείας «ΗΛΙΟΣ», έμελε να γίνει το φέρετρο για 121 ανθρώπους που αναχωρούσαν από τη Λάρνακα με προορισμό την Αθήνα με όνειρα για ξέγνοιαστες και χαρούμενες διακοπές. Ολόκληρη η Κύπρος ντύθηκε στα μαύρα και ο θρήνος απλώθηκε σε κάθε γωνιά.

Παραμονή Δεκαπενταύγουστου ήταν και όταν γραφόταν ο επίλογος της προδοσίας εις βάρος της Κύπρου. Η Τουρκία ολοκλήρωνε το έγκλημά της, καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που διατηρεί μέχρι σήμερα υπό κατοχή. Κατά την δεύτερη εισβολή, υπήρξαν και τα περισσότερα θύματα, αλλά και οι αγνοούμενοι. Αρχές Αυγούστου ήταν και πάλι, όταν η Τηλλυρία βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τα τουρκικά μαχητικά.

Συνολικά 55 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 28 εκ των οποίων ήταν πολίτες, ανάμεσά τους και γυναικόπαιδα. Πέρσι, τέτοιες μέρες ήταν που η Ελλάδα παραδόθηκε στις φλόγες. Τεράστιες εκτάσεις γης στη Πελοπόννησο έγιναν στάχτη, άνθρωποι εγκλωβισμένοι μέσα στη φωτιά κάηκαν ζωντανοί και δεκάδες έχασαν τα σπίτια και την περιουσία τους. Ένα χρόνο μετά πολλές οικογένειες ζουν ακόμη σε λυόμενα σπίτια και οι πληγές παραμένουν ακόμα ανοικτές.

Ανήμερα Δεκαπενταύγουστου ήταν που έγινε και ο τορπιλισμός της «ΕΛΛΗΣ» στο νησί της Τήνου. Μέσα του Αυγούστου ήταν που άρχισε και η αντεπίθεση των Νεότουρκων με τον Κεμάλ Ατατούρκ στο Αφιον Καραχισάρ και την ήττα των Ελλήνων στο Σαγγάριο ποταμό που είχε σαν κατάληξη τη πιο μαύρη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας του Ελληνισμού που έμεινε γνωστή ως Μικρασιατική Καταστροφή. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι, πίσω από τις τραγικές συγκυρίες, κρύβονται ανθρώπινες πράξεις και ενέργειες που καθορίζουν την εξέλιξη και την κατάληξη των πραγμάτων..

* Από τη στήλη «ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ» στο σημερινό «Φ».

Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε