Το φαινόμενο του copy paste
04.02.08
Έχετε ακούσει για το φαινόμενο του copy paste. Λίγο πολύ γνωστό. Μην σας πω ότι για κάποιους έπαψε να είναι απλά γνωστό και έγινε συνήθεια. Για τα χάλια του δημοφιλέστερου αθλήματος αναφέρομαι. Και για να μην παρεξηγηθώ… αναφέρομαι για τα χάλια του δημοφιλέστερου αθλήματος στην Κύπρο συγκεκριμένα. Γιατί αλλού –όχι παντού- πρόκειται για γιορτή. Το τι γίνεται εδώ είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Ενδιαφέρον είναι πάντα οι τίτλοι εφημερίδων, οι δηλώσεις παραγόντων και οι αντιδράσεις των εμπλεκόμενων. Ίσως πλέον να κατάντησε –διότι περί κατάντιας πρόκειται- γελοίο. Όμως είναι για γέλια αλλά και για κλάματα.
Και εξηγούμε… Στρέφοντας πίσω την προσοχή μας στο φαινόμενο του copy paste έχουμε να θυμηθούμε πολλά… μα πάρα πολλά. «Ποδόσφαιρο ώρα μηδέν», «Ντροπή», «Κατάντια του ποδοσφαίρου», «Μέτρα πριν να είναι αργά», «Ως εδώ» και διάφορα άλλα. Λόγια τα οποία στολίζουν μεταξύ άλλων τα πρωτοσέλιδα και τα «ΟΝ» σε κεντρικά δελτία ειδήσεων.
Τα επεισόδια στη Λεμεσό –για όσους παρακολουθούν ή έστω απλά ασχολούνται- (λογικά) δεν πρέπει να τα εξέλαβαν σαν κεραυνό εν αιθρία. Κάθε χρόνο, κάποια αγωνιστική… τα ίδια. Και κάπου εδώ δικαιολογείται και ο τίτλος της στήλης. Κάθε χρόνο ενώ σημειώνονται τα ίδια -κάποιες φορές πιο σοβαρά- επεισόδια, οι θέσεις, δηλώσεις και τοποθετήσεις πάντα ίδιες. Δεξί κλικ και copy στα λεγόμενα του προηγούμενου χρόνου και αμέσως paste για τα επεισόδια του τρέχοντος.
Φτάνει πια. Αποφάσεις θα δούμε; Μέτρα; Γιατί σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί το φαινόμενο του copy paste. Με απλές διαδικασίες παραδειγματιστείτε (κύριοι αρμόδιοι… και αναρμόδιοι) και κάντε copy στα μέτρα και τις τακτικές που εφαρμόστηκαν στη Μεγάλη Βρετανία και αντιμετωπίστηκαν τα φαινόμενα βίας και κάντε τα paste στην Κύπρο.
Αν είναι να κάνετε κάτι… κάντε το ΤΩΡΑ αλλιώς πείτε το ξεκάθαρα ότι υψώνετε τα χέρια. Τέρμα τα «ΘΑ». Και εμείς θα περιμένουμε τα επόμενα επεισόδια στα οποία ίσως να θρηνήσουμε και θύματα. (κάτι το οποίο απευχόμαστε αλλά δεν δυστυχώς εκεί οδηγούμαστε).
Μπατίρης

P.S. : Αν σκοπεύετε να λάβετε κάποια μέτρα… ψηλά στη λίστα προτεραιότητας πρέπει να μπει και το κεφάλαιο διαιτησία. Δεν είναι λίγες οι φορές που φέρουν μεγάλο μέρος ευθύνης για το ξέσπασμα της βίας αλλά πάντα βγαίνουν κούππα άπαννη. Είναι άνθρωποι και τα ανθρώπινα λάθη είναι πάντα μέρος του παιχνιδιού, τόσο από ποδοσφαιριστές όσο και από διαιτητές. Όμως όταν δεν μπορείς… απλά σταματάς και πας σπίτι (δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη περίπτωση, η οποία δεν είναι μοναδική).