Σίγμα, Μενελάου και δεοντολογία
08.11.08

ΣΥΝΗΘΕΣ φαινόμενο, σχεδόν καθημερινό, είναι η παράβαση δεοντολογικών -και ηθικών- κανόνων στο κεντρικό δελτίο του Σίγμα. 

Τελευταίο παράδειγμα, η "γαργάρα" που έκαναν στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του "Φιλελεύθερου" για την τρομώδη νόσο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η είδηση έπεσε από τον... Όλυμπο. Ούτε λέξη για την εφημερίδα που το ανέδειξε. Δεν ήταν βεβαίως η πρώτη φορά. (Και αν κρίνουμε από το "βεβαρυμένο" μητρώο του σταθμού, δεν θα είναι η τελευταία). Το να λέμε όμως αόριστα και γενικά ότι "το Σίγμα παραβιάζει τη δημοσιογραφική δεοντολογία", σημαίνει ότι όλοι οι παροικούντες στον Όλυμπο -δημοσιογράφοι, αρχισυντάκτες, διευθυντάδες και παραδιευθυντάδες, ιδιοκτήτες και παρατρεχάμενοι- φέρουν εξ αδιαιρέτου την ευθύνη. Ωστόσο, η αποσιωπήση της πηγής της είδησης από πολλούς συντάκτες του σταθμού (όταν βεβαίως δεν πρόκειται για τη συγγενική εφημερίδα), οδηγεί αβίαστα σε ένα συμπέρασμα: Αυτή είναι η ΟΔΗΓΙΑ που έχουν. Ποιος όμως έχει το πάνω-κάτω χέρι στο σταθμό; Ποιος μπορεί να πει σε ΟΛΟΥΣ τους συντάκτες να "κόβεται" η "χ-ψ-ξ" εφημερίδα; Ο Διευθυντής. Αυτός έχει την ευθύνη. Ένας δημοσιογράφος με μακρά πορεία στο μετερίζι της ενημέρωσης της Κοινής Γνώμης. Αυτός ο διευθυντής έχει ονοματεπώνυμο: ονομάζεται Ντίνος Μενελάου. Η παραβίαση της δεοντολογίας έχει όνομα. Η κατ' επανάληψη οικειοποίηση θεμάτων έντυπων μέσων από το Σίγμα έχει όνομα.