Γιατί τώρα; Γιατί έτσι;
03.12.08

ΕΙΝΑΙ από τις περιπτώσεις που νιώθεις ένα σφίγξιμο στην καρδιά, που θλίβεσαι, που δεν ξέρεις (ίσως και μην σε νοιάζει) ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο. Είναι από τις περιπτώσεις που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιο είναι το δέντρο, ποιο το δάσος. Το απόλυτο κοντράστ. Η -ακόμα πιο- μεγάλη απογοήτευση. Το πικρό "γιατί"; "Γιατί τώρα, γιατί έτσι...;". Η Ανόρθωση 

από τα (ευρωπαϊκά) σαλόνια κατρακύλησε στην (κυπριακή) μιζέρια. Εν μια νυχτί. Με μια καταγγελία. Τέτοιες ώρες, το μόνο που απομένει είναι να κλείσει όσο πιο σύντομα η δικαστική πτυχή της υπόθεσης. Να σταματήσει αυτή η αιμορραγία αχρείαστων δηλώσεων και αντεγκλήσεων, αυτή η αναμπουμπούλα, οι εξαγγελίες "θα τα πούμε όλα", οι... απειλές ότι αύριο-μεθαύριο-σε λίγο "θα δώσουμε στοιχεία", "αν εξαναγκαστούμε θα δώσουμε στοιχεία" και λοιπά γραφικά. Εκ του πονηρού είναι όλα αυτά. Όσοι έχουν στοιχεία να τα δώσουν εκεί που πρέπει και ο καθείς ας αναλάβει τις ευθύνες του. Για την ώρα πάντως, τα έκαναν σαλάτα. Κυπριακή σαλάτα.