Οι ευθύνες των γιατρών στην απάτη με τα βοηθήματα |
07.02.09 | |
Οι ψευδοασθενείς είχαν χαρτί και σφραγίδα από κάποιον ντόκτορ. Χαρτί που πιστοποιεί την ασθένεια του, σφραγίδα επιστημοσύνης και κύρους. Και ο γιατρός ανήκει εξ ορισμού σε μια επαγγελματική κάστα που θεωρείται "υπεράνω υποψίας".
Δεν περνά εβδομάδα που να μην παρουσιαστεί στα Μέσα Ενημέρωσης (ακόμα) μια περίπτωση απελπισμένου συνανθρώπου μας, χτυπημένου από τη μοίρα, να αναζητεί βοήθεια για να τα βγάλει πέρα με τα στοιχειώδη. Λίγα τρόφιμα για τα παιδιά, απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος, άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Και η επαναλαμβανόμενη (τραγική) αλήθεια είναι ότι, όσο χειρότερη είναι η κατάστασή του, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βοηθηθεί αυτός και η οικογένεια του. Διαφορετικά, η απάντηση των αρμοδίων θα είναι άλλο ένα copy-paste της προηγούμενης απάντησης που έδωσαν: "δεν υπάρχουν (άλλα) χρήματα" στον κουμπαρά του κράτους. Θα αρκούσε όμως να ξεσκεπαστούν μερικοί από δαύτους (τους φυσικούς αυτουργούς και τους επιστημονικούς συνεργούς τους) για να συμμαζευτεί αυτό το μπάχαλο με τους ψευδοασθενείς και τους κομπιναδόρους γιατρούς. Γιατί, τα σπασμέναδεν τα πληρώνει ούτε ο ντόκτορ, ούτε ο λειτουργός, (πόσο μάλλον ο κάθε υπουργός), αλλά εκείνος που βρίσκεται στην πιο δυσχερή θέση και παλεύει να τα βγάλει πέρα μετρώντας (κυριολεκτικά) τα ψίχουλα. |