Οι ψευδοασθενείς είχαν χαρτί και σφραγίδα από κάποιον ντόκτορ. Χαρτί που πιστοποιεί την ασθένεια του, σφραγίδα επιστημοσύνης και κύρους. Και ο γιατρός ανήκει εξ ορισμού σε μια επαγγελματική κάστα που θεωρείται "υπεράνω υποψίας".

Δεν περνά εβδομάδα που να μην παρουσιαστεί στα Μέσα Ενημέρωσης (ακόμα) μια περίπτωση απελπισμένου συνανθρώπου μας, χτυπημένου από τη μοίρα, να αναζητεί βοήθεια για να τα βγάλει πέρα με τα στοιχειώδη. Λίγα τρόφιμα για τα παιδιά, απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος, άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Και η επαναλαμβανόμενη (τραγική) αλήθεια είναι ότι, όσο χειρότερη είναι η κατάστασή του, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βοηθηθεί αυτός και η οικογένεια του. Διαφορετικά, η απάντηση των αρμοδίων θα είναι άλλο ένα copy-paste της προηγούμενης απάντησης που έδωσαν: "δεν υπάρχουν (άλλα) χρήματα" στον κουμπαρά του κράτους.