ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς αισθάνεστε μετά από αυτή την απόφαση;

ΓΕΝ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εντελώς απογοητευμένος με την ποιότητα της Δικαιοσύνης μας. Ξεκινώ από το σημείο που πήγα στο Δικαστήριο για να ασκήσω ένα δικαίωμα το οποίο ο νόμος μου δίνει να ζητήσω παραπομπή νομικού ερωτήματος και ούτε καν με άκουσε το Δικαστήριο. Συνέχισε την ανάγνωση της απόφασης ως εάν ο Γενικός Εισαγγελέας να μην είχε μπει στο Δικαστήριο και να μην είχε ζητήσει τίποτε. Αυτή την απαξιωτική συμπεριφορά δεν τη δέχομαι από κανένα. Ο Γενικός Εισαγγελέας είναι ο πρώτος δικηγόρος -έτσι θεωρείται- έχω απαίτηση τον ίδιο σεβασμό που έχω προς τα Δικαστήρια, τον ίδιο σεβασμό να έχουν και τα Δικαστήρια προς εμένα. Δεν έδειξε τον ίδιο σεβασμό το Δικαστήριο, αντίθετα έδειξε μια απαξιωτική συμπεριφορά, πράγμα που μου δίνει το δικαίωμα με τον ίδιο τρόπο να μιλώ και εγώ για το Δικαστήριο. Έχει πει ένας από τους παραπονούμενος ότι αυτό αποτελεί ενθάρρυνση της κρατικής τρομοκρατίας. Αυτό είναι ακριβώς που έγινε με την αθώωση των κατηγορουμένων. Πού είναι η μαρτυρία των δύο εμπειρογνωμόνων; Δεν έβλεπαν οι παραπονούμενοι τη σκηνή που κακοποιούσαν, γιατί δεν έγινε δεκτή αυτή η μαρτυρία; Και τα ΜΜΕ για ένα αυτής της σημασίας δημοσίου ενδιαφέροντος θέμα, δεν είχαν δικαίωμα να προβάλουν σκηνές και να κάνουν και σχόλια; Πότε μπορεί ο Τύπος να μιλά; Εγώ δεν λέω να γίνονται λαϊκές δίκες. Αλλά εάν ο Τύπος δεν είχε δικαίωμα να πρόβαλλε αυτές τις σκηνές και να τις σχολίαζε, τότε ποια είναι η αποστολή του Τύπου; Είμαι τόσο απογοητευμένος κ. Κενεβέζου.

ΔΗΜ: Το αντιλαμβάνομαι κ. Γενικέ, γι’ αυτό και δεν σας διέκοψα.

ΓΕ: Και αυτό το οποίο είπε ένας από τους παραπονούμενος ότι είναι ενθάρρυνση της κρατικής τρομοκρατίας έχει απόλυτο δίκαιο.

ΔΗΜ.: Τι θα κάνετε εσείς ως Νομική Υπηρεσία;

ΓΕ: Τι σχέση έχει τι θα κάνουμε; Και έφεση να κάνουμε τι σημασία έχει. Θεραπεύονται τα πράγματα; Θεραπεύονται τα πράγματα; Προβάλλονται ακόμα και σήμερα οι σκηνές. Δεν τις βλέπετε τις σκηνές; Και δεν έγινε κανονική αναγνώριση; Δεν έβλεπαν τους κατηγορούμενους και δεν έβλεπαν τους ίδιους να προβάλλονται στο βίντεο;

ΔΗΜ.: Εξηγήστε μου πώς λειτούργησε γιατί εμείς οι πολίτες δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.

ΓΕ: Δεν ξέρω πώς λειτούργησε. Σας λέω ότι είναι μια εντελώς λανθασμένη απόφαση και έχει ο κάθε πολίτης το δικαίωμα να την κρίνει. Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να κρίνει. Και τα Δικαστήρια είναι υπό κρίση. Κανείς δεν είναι πέραν κρίσης. Και τα Δικαστήρια είναι υπό κρίση. Και για τα δικά τους σφάλματα.

ΔΗΜ: Θα εφεσιβάλεται όμως την απόφαση. Ας μη μείνουμε στο διαδικαστικό;

ΓΕ: Τι σημασία έχει αυτό; Σημασία έχει ότι έχει εκδοθεί αυτή η απόφαση. Βλέπουμε δύο ανθρώπους οι οποίοι αναγνωρίζονται να κακοποιούνται από όλους αυτούς οι οποίοι αναγνωρίζονται, και το Δικαστήριο να λέει ότι δεν αποδείχθηκε η αυθεντικότητα της ταινίας. Ως εάν η ταινία αυτή να έχει οποιοσδήποτε αυστηρός για την αυθεντικότητα της εκτός από το Δικαστήριο. Και οι άνθρωποι αυτοί βλέπουν τον εαυτό τους στη σκηνή και τους αναγνωρίζουν δεν μπορεί να είναι πιστευτοί. Οι ίδιοι εκείνοι αστυνομικοί οι οποίοι έκαναν αγωγές εναντίον των δύο παραπονούμενων και άρα ήσαν στη σκηνή και άρα μετείχαν σ’ αυτό το επεισόδιο, και η αστυνομία η οποία έκανε και δίωξη εναντίον αυτών των δύο ανθρώπων με μάρτυρες τους κατηγορούμενους, δεν δείχνει ότι ήσαν παρόντες;

ΔΗΜ: Θα τολμήσω να ρωτήσω. Τότε δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε και τη Δικαιοσύνη κ. Κληρίδη;

ΓΕ: Όχι πάντα κυρία Κενεβέζου.

ΔΗΜ: Άρα το περί δικαίου αίσθημα αυτή τη φορά…

ΓΕ: Έχετε την εντύπωση ότι δεν έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα.

ΔΗΜ: Έχει τρωθεί.

ΓΕ: Ευχαριστώ πολύ κυρία Κενεβέζου.