Δημοσιογραφία αλά Σοβιέτ
02.07.09
Μαθήματα δημοσιογραφίας παραδίδουν συχνά-πυκνά οι νεοκυβερνώντες. Πριν λίγο καιρό

διαμαρτυρόταν ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ για την αξιολόγηση των ειδήσεων σε κεντρικό δελτίο ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού. Μετά, διαμαρτυρόταν ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής συμπολίτευσης για την ποιότητα των δημοσκοπήσεων του ίδιου σταθμού (του ΑΝΤ1). Ακολούθησε μια (ήπια, αλλά με πολλές αναγνώσεις) ομιλία του κυβερνητικού εκπροσώπου στο προσωπικό του ΡΙΚ, πάλι για τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούνται οι ειδήσεις και την ποιότητα της δημοσιογραφίας. Τις προάλλες η Αρχή Ηλεκτρισμού (στην οποία προϊστάται ο κ. Χάρης Θράσου, τέως υπουργός του ΑΚΕΛ) εξέδωσε ΔΥΟ ανακοινώσεις για να επικρίνει πρωτοσέλιδο τίτλο του “Φιλελεύθερου”. Πριν λίγες μέρες, ο υπ. Εσωτερικών σχολίαζε στα ερτζιάνα (πάλι) πρωτοσέλιδο τίτλο του “Φ” για τους αλλοδαπούς. Χθες, ο κ. Συλικιώτης επανήλθε, με δηλώσεις για τον τίτλο του νομοσχεδίου για τους επιχειρηματίες ανάπτυξης γης.
Αυτές οι παρεμβάσεις δείχνουν μια αντίληψη απέναντι στο δημοσιογραφικό επάγγελμα και μια αλλεργία, όχι απέναντι στην κριτική, αλλά απέναντι στην ελευθεροτυπία. Δίχως άλλο, υποθάλπτουν την ανεξαρτησία του Τύπου και σπρώχνουν τους δημοσιογράφους σε αυτο-λογοκρισία.
Γιατί, λόγου χάρη, ένας δημοσιογράφος που εργάζεται στο ημικρατικό ΡΙΚ ή στο ΚΥΠΕ, βλέποντας αυτές τις παρεμβάσεις, θα σκεφτεί δύο και τρεις φορές τι θα γράψει και τι θα πει. Μη βγάλει και κανένα τίτλο που δεν θα αρέσει του κύριου Υπουργού.
Αλλά αυτή είναι η δουλειά του πολιτειακού αξιωματούχου; Να σχολιάζει τους τίτλους των εφημερίδων; Να παραδίδει μαθήματα στους αυθάδεις δημοσιογράφους που δεν ξέρουν «σε ποιο μιλούν»; Μήπως την επόμενη φορά που θα έχουμε σύσκεψη για να βγάλουμε τίτλο σε πρωτοσέλιδο θέμα, θα πρέπει πρώτα να ζητήσουμε την έγκριση της Κυβέρνησης; Ή μήπως πρέπει να βγάζουμε εφημερίδες με τα επίσημα ανακοινωθέντα του εκάστοτε καθεστώτος;
Τα μέσα ενημέρωσης ασφαλώς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Πρώτα-πρώτα όμως λογοδοτούν στους αναγνώστες τους. Αυτοί κρίνουν τα γραπτά, την ποιότητα των ειδήσεων, τους τίτλους. Δεν λογοδοτούν σε Υπουργούς (που έρχονται και παρέρχονται), μήτε σε πολιτικούς. Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να ελέγχουν την εξουσία και όχι να ταυτίζονται μαζί της.
Άλλο πράγμα είναι η κριτική και η επιχειρηματολογία γι’ αυτά που γράφουν οι δημοσιογράφοι και... άλλου παπά ευαγγέλιο η στρατευμένη δημοσιογραφία, ανάλογα με τις παραγγελιές του κυρίου Υπουργού.

 

Link: Απάντηση Συλικιώτη