Η προίκα των

50.000 εποίκων

και οι γκρίνιες

για τις συνομιλίες  

Δεν είναι τυχαίο που ο πρόεδρος Χριστόφιας έσπευσε να προικοδοτήσει τον κ. Ταλάτ με 50.000 έποικους σε μια πρωτοφανή κίνηση πολιτικής γενναιοδωρίας, παρ’ ότι ο ετέρος του στις συνομιλίες του έψηνε για μήνες το ψάρι στα χείλη με το άνοιξε-κλείσε του Λιμνίτη, αλλά και με άλλα μικρότερα θέματα, όπως αυτά των εγγυήσεων, της ασφάλειας και του περιουσιακού. Αλλά και πάλι, ανένδοτος ο κ. Χριστόφιας, πριν δύο μήνες είχε ξεκάθαρα τοποθετηθεί εναντίον του Έρογλου και υπέρ του Ταλάτ λίγο πριν τις παράνομες εκλογές του ψευδοκράτους. «Ο Έρογλου είναι Έρογλου και ο Ταλάτ είναι Ταλάτ», είπε. «Θα αποτελέσει πισωγύρισμα στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού εάν στις επικείμενες εκλογές στα κατεχόμενα ανέλθει στην "εξουσία" το κόμμα Εθνικής Ενότητας», πρόσθεσε. Και ‘μείς καταλάβαμε ότι κατά τα προεδρικά λεγόμενα, ο Ταλάτ είναι ο καλός (ή τουλάχιστον καλύτερος από τον Έρογλου). Που μας οδηγεί όμως αυτή η σχέση, την οποία εκθειάζει και ο «διεθνής παράγοντας»;