| Πόσες τρύπες μπορείς να κάνεις στο νερό; |
| 28.08.09 | |
| Το καλό νέο είναι ότι εξετάζουν τρόπους για απεμπλοκή από τις καιρικές συνθήκες και μελετούν διάφορα σενάρια για ενίσχυση του υδατικού ισοζυγίου. Το κακό νέο είναι ότι μελετούν αυτά τα πράγματα εδώ και μερικά χρόνια, τρύπωσαν παντού, άλλα ακόμη νερό δεν βρήκαν. Μελετούν το καλό σενάριο, το κακό, το εφιαλτικό, το συννεφιασμένο, τον κακό (μας τον) καιρό που δεν βρέχει, αλλά εκορίζιασε η γλώσσα μας περίμενε-περίμενε τους κυβερνητο-υπουργο-διευθυντάδες. Έχει περάσει κοντά ενάμιση χρόνος από το «έκτακτο και αναγκαίο μέτρο» των περικοπών και αυτοί ακόμη μελετούν σενάρια στο Υπουργικό! Με τέτοιους ρυθμούς, είναι πιθανότερο να βρέξει καρεκλοποδάρα και να γεμίσουν τα φράγματα, παρά να ανακαλύψουν τη λύση για το υδατικό. Συνήθισε και ο κοσμάκης να ζει με λιγότερο ή και καθόλου νερό. Συνήθισε η νοικοκυρά να βάζει πλυντήριο όταν ανοίγουν οι στρόφιγγες, συνήθισε να βλέπει την αυλή της που έγινε νεκροταφείο ξερών δέντρων, συνήθισε να αγοράζει δωδεκάδες εμφιαλωμένα μπουκαλάκια από τις υπεραγορές, συνήθισε να ζει ο κόσμος με τα στραβά και τα αδιόρθωτα, έβαλε λίγο νερό και μπόλικο κρασί, κατάλαβε ότι «c’ est la vie» («έτσι είναι η ζωή») που λένε οι Γάλλοι και ο Μαχαιρίτσας, έβαλε έξτρα ντεπόζιτα και προχώρησε. Και η ίδια η ζωή απέδειξε ότι καλά έκανε που δεν περίμενε τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Γιατί από αποφάσεις και μελέτες, να… πιουν και οι κότες. Τα τελευταία δέκα χρόνια το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε 7-8 φορές τη δημιουργία κινητών και ακίνητων μονάδων αφαλάτωσης από το Ζακάκι ίσαμε τα Κούκλια και το Παραλίμνι. Αποφάσισαν να φέρουν νερό από το Λίβανο, να κάνουν γεωτρήσεις παντού, να βάλουν νερο-πρόστιμα, να αλλάξουν τους γερασμένους αγωγούς και κατέληξαν σε μια συμφωνία με την Οcean Τankers για να μην... πνιγούμε στην απελπισία. Με τόσες συννεφιές, είναι να τρομάζει κανείς όταν ο υπουργός Γεωργίας Μιχάλης Πολυνείκης μας διαβεβαίωνε χθες ότι «αυτή η Κυβέρνηση ανέλαβε και θα λύσει το υδατικό πρόβλημα» και υποσχόντανε πως «δεν πρόκειται να βρεθούμε ενώπιον παρόμοιων σεναρίων που ζήσαμε το καλοκαίρι του 2008». Κάτι τέτοια έλεγε και ο προκαθήμενος του Φώτης Φωτίου, αλλά (ευτυχώς) δεν πρόλαβε να τα υλοποιήσει. Ασφαλώς ο πρώην υπουργός Τίμης Ευθυμίου ούτε που φανταζόνταν ότι θα φθάναμε ποτέ στο «μαρτύριο της σταγόνας» όταν επιθεωρούσε -περιχαρής και υπερήφανος- τα υπερχειλισμένα φράγματα στις 4 Μαρτίου του 2004. Φταίνε και αυτοί που φθάσαμε σήμερα στη ανυδρία, φταίει και η παρούσα Κυβέρνηση που εδώ και 16 μήνες δεν κατάφερε να καταλήξει σε ΕΝΑ σενάριο, σε ένα κακό και συντηρητικό σενάριο, να δουλέψει σε αυτό, ώστε σε εύλογο χρόνο να ξανατρέξει νερό στις βρύσες μας. Ούτε μπορούν να γίνουν δεκτές δικαιολογίες ότι «κάποια χρονοδιαγράμματα ενδεχομένως θα μετατεθούν» λόγω «της ευρύτερης οικονομικής περισυλλογής». Το υδατικό πρόβλημα άρχισε πολλούς μήνες πριν την κρίση και κατά πως φαίνεται θα μας ταλανίζει πολλούς μήνες μετά την κρίση. Και δεν είναι «απρόβλεπτος παράγοντας» ότι δεν θα βρέξει πολύ στην Κύπρο το χειμώνα. Απρόβλεπτος παράγοντας είναι να βρέξει. Να βρέξει νερό και... θαύματα. |