Εκ περιτροπής

εμμονές και

«λογικές προτάσεις» 

ΠΕΝΤΕ κόμματα απορρίπτουν τη «γενναιόδωρη προσφορά» Χριστόφια για εκ περιτροπής προεδρία με σταθμισμένη ψήφο και ένα κόμμα επιμένει ότι τέτοιες προτάσεις είναι «ορθές, λογικές και οδηγούν σε μια δίκαιη, υπό τις περιστάσεις, βιώσιμη και λειτουργική λύση». ΔΗΚΟ ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγοι απορρίπτουν μετ’ επιτάσεως  την πρόταση, ο ΔΗΣΥ θεωρεί ότι κακώς υποβλήθηκε , αλλά από το ΑΚΕΛ μας λένε ότι καλά έκανε ο πρόεδρος γιατί «έχει εντολή από το λαό να προχωρήσει» (δηλαδή… « άλλα λόγια θκιε παπά»). 

Βέβαια κάθε νουνεχής άνθρωπος καταλαβαίνει ότι ο πρόεδρος που «δεν είναι πλασιέ μιας κακής λύσης», λάνσαρε (καλοπροαίρετα μεν, λανθασμένα δε) μια πρόταση με την οποία διαφωνεί (είτε ριζικά, είτε «λάιτ») η μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου. Μιλούμε για μια πρόταση που ακρωτηριάζει θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών σε περίπτωση λύσης. Μια πρόταση που δεν περιγράφεται, ούτε καν ως νύξη, στη «βίβλο» της διακυβέρνησης του τόπου. (Και έβγαλε μαλλιά η γλώσσα του Λάζαρου Μαύρου να επαναλαμβάνει ότι τέτοιες «προσφορές» ουδέποτε τέθηκαν ενώπιον του λαού ή έστω ενώπιον των μελών του ΑΚΕΛ, για να εγκριθούν ΠΡΟΤΟΥ κατατεθούν). Εν πάσει περιπτώσει, η πρόταση υποβλήθηκε στο «τραπέζι των συνομιλιών» ως θέση της ε/κ πλευράς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πώς πρέπει ντε και καλά να την κάνουμε παντιέρα μας. Μπορεί να αποσυρθεί με χίλιους-δυο τρόπους. Και υπάρχουν τρόποι, όσο ο «φίλος Ταλάτ» παραμένει σταθερά προσκολλημένος σε ακραίες συνομοσπονδιακές θέσεις.

Πέραν όμως των χειρισμών για την εκ περιτροπής προεδρία, τίθεται και θέμα ενότητας του εσωτερικού μετώπου. Είναι δικαίωμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ να διαπιστώνει «με λύπη ότι στο εσωτερικό μέτωπο ασκείται άδικη και ατεκμηρίωτη κριτική κατά του προέδρου Χριστόφια και των χειρισμών του». Δεν μπορεί όμως την ίδια ώρα να καλεί τα κόμματα, που διαφωνούν με προτάσεις όπως την εκ περιτροπής, «να οικοδομήσουν την ενότητα»!

Είναι μακιαβελικό να υποστηρίζεις ότι η ενότητα «δεν μπορεί να οικοδομείται από έναν μόνο άνθρωπο ή από την κυβερνητική πλευρά και μόνον». Η ενότητα δεν είναι ζεϊμπέκικο. Είναι χασάπικος χορός. Θέλει τουλάχιστον δύο. Δεν αρκεί «ο πρόεδρος και μόνον».