Ένα σχέδιο που 

δεν εφαρμόζεται,

δεν μπορείς να

το διορθώσεις ποτέ

Σε μια περίοδο όπου οι εγκληματικές συμπεριφορές οργανωμένων οπαδών έχουν ξεφύγει και διολισθαίνουν σε όλο και πιο ακραίες μορφές βίας, είναι τουλάχιστον παράλογο να καθόμαστε να συζητούμε με τις ώρες αν πρέπει να γίνουν αγώνες το μεσημέρι ή τη νύχτα. Είναι παράλογο να κινδυνεύουν ζωές αθώων πολιτών, να καταστρέφονται περιουσίες στις ίδιες σχεδόν πάντα περιοχές του Τσιρείου και πέριξ του «Αντώνης Παπαδόπουλος», να υπάρχουν τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά να επιμένουμε να ψειρίζουμε τις λεπτομέρειες. Είναι ηλίθιο να παρακολουθούμε για μέρες τους ίδιους παράγοντες να ξανασυζητούν για νιοστή φορά τα ίδια πράγματα, να τσακώνονται και να διαφωνούν, ωσάν και συζητούν το κυπριακό

Όταν βρίσκεσαι στο «και πέντε» μιας ακραίας κατάστασης πραγμάτων, όταν ακραίες συμπεριφορές επαναλαμβάνονται προκαλώντας ένα φαύλο κύκλο βίας, χρειάζεται να ληφθούν έκτακτα μέτρα. Στο σημείο που φθάσαμε, θα ήταν απείρως πιο χρήσιμο να εφαρμοστεί ένα –έστω και «κουτσό»- σχέδιο. Να αναλάβει λόγου χάρη η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη και να προχωρήσει με ένα αυστηρό πακέτο μέτρων (πρώτα) καταστολής και (μετά) πρόληψης. Να διαλυθούν οι οργανωμένοι σύνδεσμοι που αποδεδειγμένα αποτελούν φυτώρια χούλιγκαν. Να απαγορευθεί η μετακίνηση οπαδών σε εκτός έδρας αγώνες. Να ακυρωθούν αγώνες σε γήπεδα που δεν πληρούν τα κριτήρια ασφάλειας. Να ακυρωθεί χορηγία σε σωματεία, οπαδοί των οποίων προκαλούν επεισόδια. Να υπάρξει γρήγορη απονομή δικαιοσύνης για επεισόδια στα γήπεδα. Αυτά και δεκάδες άλλα παρόμοια, αυστηρά μεν, αναγκαία όμως -εδώ που φτάσαμε- μέτρα.

Να εφαρμοστεί τέλος πάντων ένα σχέδιο που μπορεί να έχει αδυναμίες, που μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις, να χρήζει αλλαγών. Αλλά να εφαρμοστεί από την αρχή μέχρι το τέλος. Παντού. Ένα τέτοιο σχέδιο μπορείς να το διορθώσεις στην πορεία. Ένα σχέδιο που δεν εφαρμόζεται, δεν μπορείς να το διορθώσεις ποτέ. Για την ώρα, έχουμε εξαντληθεί συζητώντας. Ψειρίζοντας τα ίδια και τα ίδια.

Όσοι όμως αγαπούν πραγματικά τον αθλητισμό, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τα μεγάλα κλαμπ. Είναι κάτι περισσότερο από ένα κλαμπ. Από μια νίκη, ένα γκολ, ένα τρόπαιο. Είναι πολιτισμός.