Άγγελοι και δαίμονες

με κυνηγούν

-μα κάθομαι απ’ έξω,

τους βλέπω και γελώ

- την ώρα που χαροφιλούν,

την ώρα που γλεντούν

Απάνω στη σκηνή,

απάνω στης αβύσσου το σκαλί

Άγγελοι και δαίμονες προστάζουν?

«κάνε τούτο, κάνε ‘κείνο, έλα ΄δώθε, πέρα φύγε»,

(Τρέμοντας και βρίζοντας σε προσκαλούν),

«πέθανε, λυτρώσου απ’ της αβύσσου τη ζωή»

Άγγελοι και δαίμονες διατάζουν?

Ψυχές και σώματα, να τραγουδάνε ,

να κρέμονται, να ακροπατάνε,

σε μιας αβύσσου τη κλωστή

Άγγελοι και δαίμονες τους κυνηγούν

‘κείνους που πόθησαν να ξαναζήσουν,

‘κείνους που αφέθηκαν ,

‘κείνους που χάθηκαν,

μες της αβύσσου τη ψυχή

Μα «η ζωή είναι αλλού»

σε άλλη ψυχή, σ’ άλλης αβύσσου το σκαλί

Σ΄ άλλων αγγέλων,

Σ’ άλλων δαιμόνων,

την αγκάλη

Και ‘συ κινάς να βρεις μιαν άλλη άβυσσο,

Aλλού να ζήσεις την όμορφη Σιωπή.

Χόρχε 28.1.08

www.aixmes.com