Καλά, αυτοί βγήκαν σε προσφορές; |
14.02.08 | |
ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ Ποιο Κυπριακό και πράσιν΄ άλογα, ρωτούσε εύστοχα μια πολύ ζωντανή ιστοσελίδα (www.aixmes.com ) από αυτές που εκφράζουν κυρίως τη νεολαία, η οποία απολαμβάνει να σερφάρει στο διαδίκτυο και να παρεμβαίνει με τον τρόπο της στις εξελίξεις παρά να κάθεται στην τηλεόραση και να εκνευρίζεται με τις ανοησίες και τις προεκλογικές κουτοπονηριές, που ακούει. Και το ενδιαφέρον είναι ότι το σχόλιο δεν αφορούσε αυτό που λένε απαξίωση της πολιτικής, ότι δηλαδή οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική και τις εκλογές, αλλά ακριβώς το αντίθετο.Προσπαθούσε να ανεβάσει τον πολιτικό πήχη των πολιτών (και όχι βεβαίως των ηγεσιών). «Δεν μας ξενίζει, σχολίαζε, η στάση, που τηρούν στο παρά-κάτι των εκλογών οι ηγεσίες πολλών οργανωμένων συνόλων. Όποιος τους τάξει ή μπορεί να τους επιλύσει τα αιτήματα τους, θα έχει και την υποστήριξη τους. Μόνο αυτό μετρά στην κρίση τους». Διαβάζαμε το σχόλιο την ώρα που ακούγαμε στο βάθος, μια ακόμα σύγκρουση κορυφής για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο Μπούργκενστοκ. Έχουν δίκαιο οι aixmes.com. Ποιο Κυπριακό και πράσιν΄ άλογα; Εδώ, κοτζάμ δημόσιοι υπάλληλοι, έστω έκτακτοι, επισήμως και μετά από βαθύ προβληματισμό αποφάσισαν να ανακοινώσουν ότι δεν ενδιαφέρονται για το ποιος από τους υποψήφιους μπορεί καλύτερα να χειριστεί το μέλλον του τόπου τους, ούτε αν στο Μπούργκενστοκ ή στη Νέα Υόρκη ή αλλού κάποιοι μας πούλησαν στους Αμερικανούς και στους Βρετανούς. Ούτε θεωρούν ότι είναι σημαντικό που η Κύπρος είναι πια στην Ευρωζώνη και εισέρχεται σε μια νέα απαιτητική και με προοπτικές εποχή, ούτε τους νοιάζει η αναβάθμιση του ψευδοκράτους και όσα άλλα σοβαρότατα ζητήματα εγέρθησαν στην προεκλογική περίοδο. Αποφάσισαν, λένε, να καλέσουν τα μέλη τους να ψηφίσουν αυτούς που τους έδωσαν καλύτερες υποσχέσεις για την επίλυση των προβλημάτων τους. Το ίδιο και όσοι έχουν τρία παιδιά, δηλαδή οι πενταμελείς οικογένειες , αλλά και όσοι άλλοι σπεύδουν να παραδώσουν τα εκλογικά τους βιβλιάρια για να ασκήσουν λένε πίεση να λυθεί το πρόβλημα τους. Είναι οξύμωρο όμως, από τη μια να θεωρούνται από όλους φούσκες οι προεκλογικές υποσχέσεις, φούσκες χειρότερες από τις χρηματιστηριακές, αλλά να υπάρχουν ηγεσίες συνδέσμων που να τις απαιτούν και εκβιαστικά μάλιστα. Ε, το ζητάει η καρδούλα τους το δούλεμα. Δηλαδή, οι ηγεσίες αυτών των συνδέσμων δεν ξέρουν άλλο τρόπο να διεκδικήσουν τα αιτήματα των μελών τους και αρκούνται με όσα μπορεί να τους υποσχεθεί κάποιος υποψήφιος λίγο πριν από τις εκλογές. Και το χειρότερο εκδίδουν ανακοινώσεις για να υποδείξουν στα μέλη τους να αγνοήσουν τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, προβλήματα συλλογικής και εθνικής επιβίωσης και να ψηφίσουν με βάση το ατομικό τους συμφέρον. Σαν να λένε βγάλαμε τα προβλήματα σας σε προσφορές και κέρδισε ο τάδε προσφοροδότης. Τουλάχιστον να κέρδιζαν και κάτι, εντάξει. Αλλά εδώ χορταίνουν με προεκλογικές υποσχέσεις, οι αθεόφοβοι. Ποιος πολιτικός πολιτισμός και ποια ευρωπαϊκή ωριμότητα και πράσιν΄ άλογα!
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ |