Στην οδό Λήδρας,

περπατώ σ’ ένα στενό καλντερίμι,

Ίσως μόνο σ΄ ένα αχνό φως?

Κοιτάω στον τοίχο ένα γκράφιτι.

«UN», με μπλε χρώμα,

στο απομεινάρι σπιτιού

που συντηρεί ακόμη μια πινακίδα?

καφενείο κάποιου ξεχασμένου αιώνα,

κάποτε χόρταιναν από φωνές οι τοίχοι του.

Η ανάσα μου κομπιάζει και σταματάει,

το δάκρυ, δε μου επιτρέπει

να το αφήσω να με αποδυναμώσει.

Ένας φανοστάτης σιγόκαιει ακόμη..

από το αιφνιδιαστικό τέλος μιας πόλης.

Η νεκρή ζώνη,

συγγενεύει με εκείνες τις πόλεις φαντάσματα

στο παλιό Γουέστ.

Γιάννης Κατσούλης

Λευκωσία, Κύπρος, 26 – 28 Γενάρη 2008