Η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου και η λύπη του Χριστόφια
22.02.08

TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Η ΑΠΟΦΑΣΗ του Αρχιεπισκόπου να παρέμβει ξανά στο προεκλογικό σκηνικό και να τοποθετηθεί υπέρ τους ενός των υποψηφίων, του Ι. Κασουλίδη, προκάλεσε και πάλι νέες αντιδράσεις και επικρίσεις.


Ο υποψήφιος για την προεδρία, Δ. Χριστόφιας, εξέφρασε τη λύπη και την απογοήτευσή του για την εμπλοκή του Προκαθήμενου της κυπριακής Εκκλησίας υπέρ του ανθυποψηφίου του. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος είχε παρέμβει και πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, υπέρ του Τάσσου Παπαδόπουλου, προκαλώντας και τότε έντονες επικρίσεις. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας ανταποδίδει τα ίσα στο Δ. Χριστόφια και στο ΑΚΕΛ, για την απροκάλυπτη, ενεργό και δραστική παρέμβασή τους στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου Αρχιεπισκόπου. Όπως είναι γνωστό, το ΑΚΕΛ και ειδικά ο Δ. Χριστόφιας, επίσημα και δημόσια, είχαν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Κύκκου Νικηφόρου.
Το εκφραστικό όργανο του κόμματος, η «Χαραυγή», καθώς και η ανώτατη ηγεσία του όπως και πολλά στελέχη του εμφανίστηκαν δίπλα και δούλεψαν ανοικτά και σκληρά για την εκλογή του Νικηφόρου. Από τη μια, παρατηρείται ανεπίτρεπτη εμπλοκή της Εκκλησίας στα κομματικά-προεκλογικά και, από την άλλη, μια εξίσου απαράδεκτη επέμβαση κομμάτων στα εκκλησιαστικά. Βεβαίως, και ο Αρχιεπίσκοπος και ο Δ. Χριστόφιας και τα κόμματα δικαιούνται να έχουν τις απόψεις και τις θέσεις τους είτε για τα πολιτικά είτε για τα εκκλησιαστικά. Όμως, και οι δύο πλευρές ασεβούν προς μία αρχή, που λένε ότι υιοθετούν και στηρίζουν: Ότι Εκκλησία και Πολιτεία, θρησκεία και πολιτική πρέπει να είναι ανεξάρτητες και να μην εμπλέκονται στις υποθέσεις αλλήλων. Όμως ο Αρχιεπίσκοπος και οι πολιτικοί νομιμοποιούνται να παίρνουν θέσεις, να έχουν λόγο και να παίζουν ρόλο στα δημόσια πράγματα.
Η άμεση, ευθεία και στρατευμένη εμπλοκή τους, ο μεν στα πολιτικά-προεκλογικά, οι δε στα εκκλησιαστικά, δηλητηριάζει το εύκρατο κλίμα, που πρέπει να επικρατεί. Φανατίζει τους πολίτες. Δυναμιτίζει τον ήπιο και πολιτισμένο διάλογο, που πρέπει να χαρακτηρίζει τις αντιπαραθέσεις. Και ανατινάζει τις δημοκρατικές διαδικασίες, απαραίτητες για τη σωστή και υπεύθυνη απόφαση των πολιτών στην ελεύθερη και μη υποκείμενη σε έξωθεν υποδείξεις, επιλογή τους. Ο Αρχιεπίσκοπος είναι ο ηγέτης της κυπριακής Εκκλησίας. Είναι ο θεματοφύλακας της ορθόδοξης πίστης μας. Ευαγγελίζεται την αγάπη, την ανοχή και τη συναλληλία. Γι’ αυτό δεν έπρεπε, νομίζουμε, να ταχθεί υπέρ του ενός των υποψηφίων, επειδή ευθύς αμέσως έστειλε το μήνυμα ότι ο δεύτερος υποψήφιος και οι υποστηρικτές του είναι άλλης κατηγορίας πολίτες. Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας, ως εκ του ρόλου και της αποστολής του, καλείται να συνενώνει, να αδελφώνει και να αγαπά όλους τους πολίτες, όχι να τους διαχωρίζει ανάλογα με τις πολιτικές, κομματικές και άλλες προτιμήσεις τους.
Ο Αρχιεπίσκοπος δικαιούται να έχει άποψη και λόγο στα κρίσιμα ζητήματα του τόπου, ιδιαίτερα στο Κυπριακό και στην Παιδεία. Γι’ αυτό καλείται να είναι υπεράνω κομματικών συναλλαγών και πολιτικών διεργασιών, επειδή ο ρόλος του δεν είναι να εμπλέκεται στις μικροπολιτικές διελκυστίνδες ή να αποτελεί μέρος της μικροκομματικής συναλλαγής. Από την άλλη, τα κόμματα και οι πολιτικοί καλούνται να αφήσουν, επιτέλους, ήσυχη την Εκκλησία και την ηγεσία της ώστε απερίσπαστες να συμβάλουν στη σημαντική ποιμαντική, πνευματική και αγαθοεργό αποστολή τους, σε μια εποχή αμφισβήτησης, καθίζησης αρχών και υποβάθμισης αξιών. Ας γίνει σεβαστός οριστικά ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από την πολιτική και αντίστροφα. Έτσι θα αποφευχθούν πολλές παρανοήσεις και αχρείαστες αντιπαραθέσεις.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ