Ματσαράγκες!
30.01.08

Του Λευτέρη Αδειλίνη

Η ηγεσία των υπηρεσιών της Βουλής άλλαξε το σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση του Γενικού Διευθυντή. Με απλά λόγια, άλλαξαν

τα κριτήρια πρόσληψης για τη συγκεκριμένη θέση. Θα είχαν κάποια δικαιολογία, αν με την τροποποίηση διεύρυναν τον κύκλο των ενδιαφερομένων υποψηφίων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, έγινε το αντίθετο. Οι ενδιαφερόμενοι περιορίστηκαν σημαντικά. Στην ουσία, φωτογραφήθηκε συγκεκριμένο πρόσωπο για τη θέση. Πρόσωπο που δεδηλωμένα προτιμά ο ίδιος ο Πρόεδρος του Σώματος.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας. Θα ήταν αφέλεια να χαρακτηρίσει κανείς πρωτοφανή την όλη υπόθεση. Θεωρούμε επίσης "κροκοδείλια" τα δάκρυα και τις φωνασκίες των επικριτών. Από άλλους κομματικούς χώρους, εκτός του ΑΚΕΛ. Κατά καιρούς έχουν πράξει και αυτοί τα ίδια και χειρότερα. Ενέργειες αυτού του είδους συμβαίνουν συχνά σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Με τη διαφορά ότι σε άλλες χώρες, οι "ημέτεροι" προωθούνται με διεύρυνση των κριτηρίων πρόσληψης. Κι όχι με τον περιορισμό τους. Για να γίνεται πιο δύσκολη η άσκηση κριτικής. Ο "φωστήρας" που άλλαξε το σχέδιο υπηρεσίας της Βουλής, εκτός από προκλητικός, είναι και αδαής πολιτικά. Δεν έλαβε σοβαρά υπόψιν ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Δεν σκέφθηκε ότι οποιοδήποτε θέμα προσλήψεων γίνεται αυτόματα "καυτό". Κι εκθέτει πρωτίστως τον κ. Χριστόφια, που διεκδικεί το ανώτατο αξίωμα του κράτους. Δίνει την ευκαιρία στους αντιπάλους του να καλλιεργήσουν σκιές. Και να αμφισβητήσουν ανοιχτά τα όσα διακηρύσσει περί εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης. Περί αξιοκρατίας και αδιάβλητου συστήματος προσλήψεων. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλής σχολίασε το ζήτημα προχθές. Και δεν προσπάθησε να "ξεγλιστρήσει".

Αντίθετα "πήρε πάνω" του την ευθύνη για τα όσα έγιναν. Αφήνοντας και μερικές αιχμές για τους χειρισμούς του απερχόμενου Γενικού Διευθυντή. Προσπάθησε να περιορίσει τις επιπτώσεις αυτής της μεγάλης γκάφας. Όσο ήταν δυνατόν. Απέφυγε, όμως, να υποτιμήσει εντελώς τη νοημοσύνη των πολιτών. Επένδυσε στο ότι οι περισσότεροι θα σκεφθήκαμε ότι αυτά συμβαίνουν στο δημόσιο. Επένδυσε, επίσης, και στον πόθο πολλών από μας να τύχουμε της ίδιας, ή ανάλογης, ευνοϊκής μεταχείρισης. Ευθύνη για τη γκάφα έχει φυσικά κι ο Πρόεδρος της Βουλής. Είχε τον τελευταίο λόγο για την έγκριση της αλλαγής των κριτηρίων. Η δημόσια αντίδραση του, όμως, κρίνεται ορθή. Υπό τις περιστάσεις και με γνώμονα τον τόπο που ζούμε. Όπου την αξιοκρατία τη βλέπουμε με το κιάλι. Η αντίδραση, όμως, του ΑΚΕΛ δεν δικαιολογείται. Αντί να "κάνει την πάπια", βγήκε κι από αριστερά. Αναφέροντας με καταγγελτικό τρόπο άλλες παρόμοιες περιπτώσεις του παρελθόντος. Μας θύμισε ότι προώθηση "ημετέρων" γινόταν και πριν. Ζητώντας "άφεση αμαρτιών" για τις ματσαράγκες τού σήμερα. Προτίμησε, σε αντίθεση με τον Γενικό του Γραμματέα, να υποτιμήσει τη νοημοσύνη μας. Αντί να αναγνωρίσει, έστω εμμέσως, λάθος και να σώσει τουλάχιστον τα προσχήματα.

(Πολίτης)