TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, έκαμε, μεταξύ άλλων, δύο σημαντικές δηλώσεις. Πρώτον, ότι η Κύπρος ουδέποτε μελέτησε σε βάθος την τουρκική πολιτική έναντι της Κύπρου.

Δηλ. να εννοήσουμε πως όλες οι κυβερνήσεις και οι διαπραγματευτές μας, στην αναζήτηση λύσης, ενεργούσαν στα κουτουρού, όσον αφορά τις πραγματικές προθέσεις και στόχους της Τουρκίας σε βάρος μας; Δεύτερον, στην τελευταία ομιλία του στη Λεμεσό (21.2.2008), ο Δ. Χριστόφιας διαβεβαίωσε: «Είμαστε αποφασισμένοι ν' αγωνιστούμε για να εγκαταλείψει η κατοχική δύναμη (η Τουρκία) τη σημερινή επεκτατική πολιτική της». Για να προσθέσει πως η υποψηφιότητά του συνδυάζει τη διεκδικητικότητα με την ευελιξία, επειδή «υπάρχουν σταθερές αρχές, θέσεις και ξεκάθαρα όρια», που διαμορφώνουν την πολιτική του. «Εμείς δεν πρόκειται ποτέ», υπογράμμισε, «να δεχθούμε λύση για χάρη της λύσης».
Σήμερα, στις 4 μ.μ., θα γίνει στη Βουλή η εγκατάσταση του Δ. Χριστόφια ως νέου Προέδρου. Θα αναμείνουμε να μελετήσουμε τις προγραμματικές θέσεις του, ειδικά στο Κυπριακό. Ήδη έχει δεσμευτεί ότι το σχέδιο Ανάν είναι νεκρό και προσδιόρισε επανειλημμένα τις παραμέτρους, μέσα στις οποίες θα κινηθεί για να αναζητήσει αυτήν τη δίκαιη λύση, που ευαγγελιζόταν για μήνες. Για να την επιτύχει, πρέπει να χορέψει ταγκό με την Τουρκία και τον Ερντογάν. Αντ' αυτού, ακολουθώντας την ολέθρια πρακτική, που υιοθέτησε και συμφώνησε ο Μακάριος, από το 1977, θα επιδιώξει συνάντηση με το τσιράκι και το ανδρείκελο της κατοχικής Τουρκίας, τον υποτελή Ταλάτ. Σε προχθεσινές δηλώσεις του, ο Δ. Χριστόφιας επισήμανε ότι ανάμεσα στην τ/κ κοινότητα υπάρχει μια προσδοκία, που συμμερίζεται, πως με τον κατοχικό Ταλάτ μπορεί να τα βρουν. «Το θέμα είναι να βρούμε την αναγκαία κατανόηση», πρόσθεσε. Η λύση, όμως, δεν είναι μόνο θέμα… κατανόησης.
Η στήλη αυτή και η «Σ», φορτικά εξηγούν πως ο Δ. Χριστόφιας μπορεί να επιδιώξει όσες συναντήσεις θέλει, με τον κατοχικό Ταλάτ, ως σύντροφοι, ως φίλοι και ως συμπατριώτες. Αφού αποενοχοποιεί και αυτός την κατοχική Τουρκία και θα συνομιλεί με τον υποτελή Ταλάτ, οι κουβέντες τους δεν θα οδηγήσουν πουθενά. Γιατί; Επειδή ο Ταλάτ, καθ' ομολογίαν των Τ/κυπρίων, δεν είναι σε θέση να αποφασίσει για τίποτε. Η Τουρκία αποφασίζει και η Τουρκία εντέλλεται στον ενεργούμενό της πώς και τι θα πράξει. Βεβαίως, αν οι συνομιλίες και οι επαφές καρποφορήσουν, καλώς. Αλλά πώς θα καρποφορήσουν και πού είναι η ειλικρίνεια του συντρόφου Ταλάτ όταν δηλώνει: Πρώτον, ότι οποιαδήποτε νέα διαπραγμάτευση για το Κυπριακό θα πρέπει να αρχίσει από το σχέδιο Ανάν, που εμείς απορρίψαμε και ο Δ. Χριστόφιας δεσμεύτηκε να μην επαναφέρει; Δεύτερον, επιμένει στη λύση δύο κρατών και δύο λαών και στην παρθενογένεση; Τρίτον, διαγράφει την 8η Ιουλίου και απαιτεί νέα βάση για τις συνομιλίες;
Πώς, λοιπόν, ο νέος Πρόεδρος θα γωνιάσει την Τουρκία; Με τις πρωτοβουλίες που θ' αναλάβει; Με επαφές με ξένους ηγέτες; Καλά, θετικά και θεμιτά όλα αυτά, αλλά και πάλι δεν απαντούν στο αγωνιώδες ερώτημα: Πώς ο νέος Πρόεδρος θα υποχρεώσει την κατοχική Τουρκία να εγκαταλείψει την επεκτατική πολιτική της και να απελευθερώσει τον τόπο από τον Αττίλα και τους εποίκους; Πώς θα αξιοποιήσει τους άλλους παράγοντες, που εμπλέκονται στο Κυπριακό; Τι εννοεί επακριβώς ότι θα είναι ευέλικτος; Μέχρι πού φτάνουν τα όρια της ευελιξίας του; Γνωρίζει, λέγει, πώς θα λύσει το Κυπριακό. Πώς θα αντιδράσει εάν σύντομα βρεθεί μπροστά σε ένα νέο σχέδιο Ανάν; Θα μετατραπεί σε έναν άλλο… Τάσσο και θα αναμέλψει, αυτός, ο Πρόεδρος λύσης, ένα νέο βροντερό «όχι»;

ΣΗΜΕΡΙΝΗ