Στον βαθμό που επιθυμεί να στρεβλώνει κανείς την θέση του συζητητή του –για πληθώρα λόγων- δεν έχω καμία διάθεση να ανασκευάζω γιατί εκτός από ανώφελο, η παρερμηνεία, ακόμη και η σκόπιμη, είναι πλήρως αποδεκτή εκ μέρους μου. Ομολογώ μάλιστα ότι μειδιώ για τις λογής λογής αστοχίες, ηθελημένες ή όχι.

Η αρχική μου παρέμβαση αφορούσε στο να ασκήσει έλεγχο στα περί «Παγκόσμιου Πολίτη».

Η θέση υπήρξε αρχικά πως ο «παγκόσμιος πολίτης» είναι γεγονός. Στην συνέχεια παιγνιωδώς η θέση ετράπη σε ότι «ο παγκόσμιος πολίτης είναι προσεχώς». (Διατηρώ την σύνταξη του συνομιλητή μου στο τελευταίο).

Η αντίθεση μου υπήρξε και παραμένει άθικτη. Ο παγκόσμιος πολίτης προϋποθέτει ένα παγκόσμιο κράτος. Το παγκόσμιο κράτος προϋποθέτει ένα παγκόσμιο Νόμο. Τέτοιο παγκόσμιο κράτος δεν υφίσταται, δεν υπάρχει, δεν έχει διαρθρωθεί -και ελπίζω ποτέ να μην υπάρξει, είχα προσθέσει. Το θεμέλιο της αντίθεσης μου είναι η αδυναμία επιβολής ενός καθολικά αποδεκτού Νόμου. Ευτυχώς προσθέτω ξανά, διότι θα ήμουν παράνομος δίχως άλλο.

Οι κανόνες της ορθής λογικής αξιώνουν την ανατροπή του κριτικού λόγου κατά τρόπο πειστικό. Όσο αφήνει κανείς άθικτο τον αντίλογο ομολογεί σιωπηρά αδυναμία λόγου. Επαληθεύει ότι είχα θέσει επίσης από την αρχή ότι δηλαδή «είτε αυτός που μεταχειρίζεται τις υπό έλεγχο έννοιες δεν αντιλαμβάνεται το περιεχόμενο τους είτε πολύ πιθανόν να οφείλεται σε ένδεια λεκτικού και εννοιολογικού οπλοστασίου».

Κι αν αφήσω κατά μέρος την ένσταση μου που αφορά στην νομική μήτρα του παγκόσμιου πολίτη για να άγω τη συζήτηση σε επίπεδο κουλτούρας ξανά, ότι δεν γίνεται κατανοητό είναι πως για να υλοποιηθεί ως υπόσταση ο «παγκόσμιος πολίτης» αναγκαίος είναι ο μεγαλύτερος δυνατός κοινός παρονομαστής. Τότε τα ποιοτικά στοιχεία, μεταξύ αυτών και η ταυτότητα, υποχωρούν για να εξοντωθούν στην παγκόσμια χοάνη. Προς μεγάλη ικανοποίηση βέβαια της σημερινής δυτικής μαζικής κουλτούρας. Για να υπάρξει η τελευταία επιθυμεί τον παγκόσμιο καταναλωτή –αυτός, ναι υπάρχει.

Όμως ο μύθος της παγκόσμιας κοινότητας των αλληλέγγυων πολιτών είναι καταδικασμένος εκ των προτέρων όπως κάθε ουτοπία.

D E M I A N

Υ.Γ. Ποιος είπε πως η «ελληνική γη» ερμηνεύεται κατά γράμμα;

> Σύνδεσμοι:

Γεια σου κουμπάρε

«Πού να’ ναι -λοιπόν- οι Έλληνες;»

Ωραίοι σαν Έλληνες;

Περί "παγκόσμιου πολίτη"

Μια επισήμανση παρεμβατική στην συζήτηση

> Συναφή:

Γιατί θα ψηφίσω

Κουβεντιάζοντας για ένα σύνθημα

Κουβεντιάζοντας για ένα σύνθημα (2)