Η πατρίδα μας είναι τα παιδιά μας
20.03.08

ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ

Κάθε φορά που στο Κυπριακό παρουσιάζεται μια ευκαιρία ή και κινητικότητα, στην Κύπρο φτάνουν συνάδελφοι από το εξωτερικό, όπως στην προκειμένη περίπτωση, για να καλύψουν τη συνάντηση Χριστόφια-Ταλάτ και, προσπαθώντας να πιάσουν τον παλμό του κόσμου, ρωτούν να μάθουν "πού πάει το πράμα". Χθες δύο φορές μου ετέθη το ερώτημα.

Τη δεύτερη, μάλιστα, ερώτηση υπέβαλε τ/κ συνάδελφος, ο οποίος φαίνεται να εντυπωσιάστηκε από την εμφάνιση Χριστόφια και με ρώτησε με σχετική βεβαιότητα: Είσαι αισιόδοξος, έτσι δεν είναι; Χαμογέλασα και του απάντησα αρνητικά. Στην πολιτική, η αισιοδοξία, όπως μας δίδαξε ιδιαίτερα το Κυπριακό, δεν χωρά και, κυρίως, δεν μπορεί να αποτελεί βαρόμετρο. "Ούτε ένα στοιχείο από αυτά που βλέπουμε να εμφανίζονται τώρα στο προσκήνιο;", ρώτησε ένας ξένος συνάδελφος. Μάλιστα. Στοιχεία υπάρχουν, όχι όμως για αισιοδοξία, αλλά για να υπάρχει ένας μπούσουλας. Πρώτο είναι το γεγονός ότι ο Χριστόφιας έδωσε διαπιστευτήρια ηγέτη που έχει σηκώσει τα μανίκια πάνω και είναι έτοιμος να μπει ουσιαστικά σε μια διαπραγμάτευση για λύση. Δεύτερο είναι το ότι μετά τη συνάντηση Μπαν Γκι-μουν - Ταλάτ στη Σενεγάλη, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ μίλησε για "παράθυρο ευκαιρίας". Τρίτο είναι το γεγονός ότι ο Χριστόφιας δηλώνει ότι έχει την πεποίθηση πως στη συνάντηση με τον Ταλάτ "αν συμπεριφερθούμε πρώτα απ' όλα ως Κύπριοι και αν εργαστούμε για το καλό της κοινής μας πατρίδας, τότε οι πιθανότητες να φτάσουμε σε μια λύση που να είναι προς το συμφέρον των Κυπρίων, Ε/Κ και Τ/Κ θα μεγιστοποιηθούν". Δηλαδή, αν αφεθούν οι δύο ηγέτες να δουλέψουν για το μέλλον των Κυπρίων οι πιθανότητες είναι πολλές. Το τέταρτο όμως στοιχείο των σημερινών πραγματικοτήτων είναι η κατάσταση στην Τουρκία, όπου η Κυβέρνηση Ερντογάν τίθεται υπό την αίρεση του δικαστικού κατεστημένου. Το γεγονός αυτό μπορεί να επιβραδύνει μια ενδεχόμενη διαδικασία ή ακόμα και να την ακυρώσει.

Αν οι δύο ηγέτες συμπεριφερθούν όπως ο Χριστόφιας εισηγείται -να διαβουλευτούν ως Κύπριοι και προς όφελος των Κυπρίων- τότε η κατάσταση μπορεί και να αλλάξει ουσιαστικά, αλλά συνάμα και επικίνδυνα, κυρίως για τον Ταλάτ. Άμα δηλαδή οι δύο καταλήξουν στα βασικά για να υπάρξει λύση, θα πρέπει να συναινέσει και η Άγκυρα. Διαφορετικά, θα πρέπει πραξικοπηματικά να διώξει τον Ταλάτ για να αποφύγει ή για να ανατρέψει τα συμφωνημένα. Αυτό το γνωρίζουν όλοι και ειδικά ο Ταλάτ. Αν ο Ταλάτ μπορεί να προχωρήσει σε μια τέτοια διαδικασία θα πρέπει να απαντήσουν ξανά και οι ίδιοι οι Τ/Κ, οι οποίοι και χθες βγήκαν στο δρόμους διαδηλώνοντας υπέρ της λύσης, αλλά και της βελτίωσης του βιοτικού τους επιπέδου. Πρέπει, παράλληλα, να απαντήσουν και οι Ε/Κ με παράλληλες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης της κοινωνίας των πολιτών. Με λίγα λόγια, ήρθε ξανά η ώρα του "εμπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο"... πάνω από την Κύπρο. Όχι για το Χριστόφια και τον Ταλάτ, αλλά για τα παιδιά μας, γιατί αυτά είναι η πατρίδα μας.  

 

ΠΟΛΙΤΗΣ