Παλιά μας γνώση
23.03.08

TOY ΔHMHTPH ANΤPEOY

 

Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ λαθών και η ανάληψη ευθυνών για σφάλματα του παρελθόντος θέλει αρετήν και τόλμη. Κι αποδεικνύει, ταυτόχρονα, μια πολιτική βούληση να διδαχθούμε από τα παθήματα, να κάνουμε αυτοκριτική, ν’ αφήσουμε πίσω έριδες, καχυποψίες και πικρίες και να κοιτάξουμε μπροστά. Ν’ ατενίσουμε μ’ αισιοδοξία το μέλλον κι επιτέλους να κατανοήσουμε ότι αυτά πού μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά που μας χώρισαν στο παρελθόν.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέδειξε ότι είναι ο κατ’ εξοχήν πολιτικός ηγέτης που ενώνει, που δεν διστάζει ν’ αναγνωρίσει και ν’ αναλάβει τις ευθύνες -όσες της αναλογούν- της ελληνοκυπριακής κοινότητας για όσα τραγικά συνέβησαν την περίοδο του 1963-64. Και που, δυστυχώς, οδήγησαν στις πρώτες μετά την Ανεξαρτησία διακοινοτικές ταραχές, έθεσαν τα θεμέλια του πλήρους διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων της Νήσου και δημιούργησαν τους τουρκοκυπριακούς θυλάκους, προοίμιο της διχοτόμησης. Η δήλωση, «ότι αναλαμβάνει την ευθύνη, η οποία πέφτει στους ώμους της ελληνοκυπριακής κοινότητας, που δεν λειτούργησε ο συνεταιρισμός με την τουρκοκυπριακή, μετά τις Συμφωνίες Zυρίχης - Λoνδίνoυ», περιποιεί τιμήν όχι μόνο για τον ίδιο τον Πρόεδρο, αλλά και για την Κυπριακή Δημοκρατία. Η οποία, έστω αργά, ήρθε ν’ αναγνωρίσει το δικό της μερίδιο ευθύνης. Βλέπετε, δεν φταίνε πάντα οι άλλοι και μόνοι οι... άλλοι!

Είναι γεγονός ότι καμία κοινότητα δεν πίστεψε πραγματικά στις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου και στο Ανεξάρτητο Κυπριακό Κράτος. Οι μεν Ε/κ είδαν τις Συμφωνίες ως ένα σταθμό κι ένα εφαλτήριο για την Ένωση, οι δε Τ/κ για τη διχοτόμηση. Και οι μεν και οι δε, κακά τα ψέματα, ετοιμαζόντουσαν για τη μεγάλη ανατροπή, που δεν άργησε να έλθει τα ματωμένα εκείνα Χριστούγεννα του1963. Τα επακόλουθα είναι τοις πάσι γνωστά: Σύρραξη, σκοτωμοί, προσφυγιά, «πράσινη γραμμή», διαχωρισμός. Πληρώσαμε και πληρώνουμε βαρύ τίμημα για λάθη του παρελθόντος. Βάλαμε, όμως, μυαλό; Ένα ταπεινό χρονογράφημα δεν μπορεί να διεισδύσει στις λεπτομέρειες ως προς το ποίος έφταιξε περισσότερο και ποίος λιγότερο. Η Ιστορία είν’ αυτή που θ’ αποφασίσει αν τελικά η υποβολή των «13 σημείων» γι’ αναθεώρηση -άκαιρη για πολλούς- του Συντάγματος ήταν ο λόγος της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, ή αν αποτέλεσε απλώς την αφορμή, που Τουρκοκύπριοι και Άγκυρα αναζητούσαν.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ